Boek over twee eeuwen Kropswolde en Wolfsbarge

KROPSWOLDE – In hoeverre kan een dorp qua omvang en inrichting veranderen? Nou, het boek over twee eeuwen Kropswolde en Wolfsbarge laat haarfijn zien hoe. Stichting ‘De historie van Kropswolde en Wolfsbarge’ heeft jarenlang gewerkt aan het document en het einde is in zicht. Aanstaande vrijdag wordt het eerste exemplaar tijdens een besloten bijeenkomst overhandigd.
En bij deze bijeenkomst zijn vooral genodigden te gast, vertegenwoordigers van het Coöperatiefonds van Rabobank Stad en Midden Groningen, Stichting Détenje, Stichting K.P. Boon, Stichting J.B. Scholtensfonds en de gemeente Hoogezand-Sappemeer. Waar het boek vooral over gaat? Nou, de historie over twee eeuwen Kropswolde en Wolfsbarge wordt uitvoerig belicht. In het boek staat van ieder pand wat in de dorpen staat of heeft gestaan één of meerdere foto’s. Ook komen panden die een metamorfose hebben ondergaan in beeld, met zowel de foto van de oorspronkelijke staat en een foto van de huidige staat. Het was een enorme klus om het boek samen te stellen, maar het is voorzitter Albert Jan Post van Stichting ‘De historie van Kropswolde en Wolfsbarge met ondersteuning van secretaris Fenna Doornbos, Hans Spakman, Gerrit Vrieling, Kor en Jannie Vos, Derk Hamminga, Jan Abbring en Meine Noordhoek dan toch gelukt. De preses is trots op het resultaat, volgens hem het gevolg van een nauwkeurige werkwijze. “Het idee om dit boekwerk te maken is heel wat jaren geleden ontstaan”, vertelt Post. “Een paar dames in Kropswolde hebben dit plan geopperd en in een soort van vergadering trok ik mijn mond open. En als je dat te vaak doet ben je zo voorzitter…” lacht hij. Het was een hels karwei, waarbij vele kranten uit de digitale archieven werden getoverd en foto’s werden verzameld onder inwoners en oud-inwoners van Kropswolde en Wolfsbarge. “Het was leuk om te doen, maar we zijn ook blij dat het klaar is.”
Oud en nieuw
Als Kropswolder heeft Post het dorp de afgelopen jaren zien veranderen, ook die aspecten komen allemaal terug in het boek. “Het is in al die jaren gigantisch veranderd”, vindt hij. “Aan de ene kant hadden we te maken met de uitbreiding van Hoogezand met de wijk Gorecht en aan de andere kant kwam het recreatiegebied Meerwijck opzetten. Het dorp is qua karakter ook veranderd van een agrarisch dorp naar een echt woondorp. Er is nog wel landbouw, maar niet meer zoveel als voorheen het geval was. Een bijzonder aspect is bijvoorbeeld de ontwikkelingen aan de Zuidlaardermeerkant. Rond 1900 werd er door de overheid besloten dat het ingepolderd moest worden en ruim honderd jaar later wilden de bestuurders het juist teruggeven aan de natuur.” Het boek beschrijft dus de ontwikkeling van Kropswolde en Wolfsbarge, maar richt zich qua historie juist op het ‘oude’ Kropswolde. “Vooral de Woldweg, het Guitpad en de Oude Meerweg staan symbool voor het oude Kropswolde. Juist die historie en die ontwikkelingen zijn terug te lezen in het boek.” Juist de oude panden waar het ‘oude’ Kropswolde uit bestond zijn haast niet meer te vinden. Enkel de kerk en de molen hebben de tand des tijds doorstaan en staan symbool voor de historie in het dorp. Volgens Post is dat jammer, maar heeft dat ook te maken met de volksaard.  “In de loop van de jaren zijn veel boerderijen door brand verwoest of gewoon gesloopt”, weet hij. “Er is weinig ‘ouds’ blijven staan, maar dat heeft ook te maken met de Veenkoloniale mentaliteit. Je ziet in de streek namelijk relatief weinig panden. De praktische Veenkoloniale gedachte is bij een oud pand: slopen of verbouwen. Dat is terug te zien.” Na de officiële boekpresentatie van a.s. vrijdag is er op de zaterdag de mogelijkheid voor personen die bij voorinschrijving een exemplaar hebben besteld om hun boek op te halen. Dit kan tussen 10.00 en 16.30 uur in het dorpshuis van Kropswolde, tegenover de kerk. “En voor een aantal spijtoptanten is er de mogelijkheid nog een exemplaar à 25 euro te bestellen”, vult Post aan. “Ik denk dat het een mooie reünie kan worden. Er zijn in elk geval een aantal belangstellenden uit Noord-Holland en de Betuwe, oud-Kropswolders die benieuwd zijn wie ze nog kennen. Wij hebben er in elk geval zin in als stichting.”