Winschoter voetballiefhebbers blinken op veld én in zaal uit
WINSCHOTEN – Het is soms passen en meten voor de trainers Robert Bos (WVV) en Marcel Kruize (WMC). Spelers als Marcel Smit, Martijn Drent en Mart van der Veen maken namelijk deel uit van beide selecties en spelen dus zowel op het veld als in de zaal op een hoog niveau. Maar het gaat goed, al vergt dat wel het een en ander van de verenigingen. Vooral op het gebied van fitheid en herstel krijgen de spelers huiswerk mee.
Dat huiswerk verrichten ze bij Sportcentrum Ron Haans in Winschoten en bij fysiotherapie Prenger en Hoekman. Vorige week hing de zondagselectie dan ook in de halsters bij de Sportschool aan het Sint Vitusholt. Het gaat dan ook goed met WVV, want de Winschoter voetbaltrots heeft dankzij een belangrijke overwinning op GVAV voor de winterstop de aansluiting met de middenmoot weten te behouden. Trainer Robert Bos is dan ook niet ontevreden. “De stap die WVV ineens van de derde, tweede naar de eerste klasse maakte is niet zo eenvoudig”, weet hij. “Je komt steeds dichterbij de grens van wat de limit voor spelers is. We hebben als club, begeleiding en spelers veel te leren en al met al ben ik redelijk tevreden. Hier en daar hebben we misschien wat laten liggen, maar met bijvoorbeeld de overwinning op Nieuw Buinen hebben we voor een mooie stunt gezorgd. We zijn blij met de punten die we nu hebben, we hebben een half jaar eerste klasse ervaring in de benen en kunnen positief vooruitkijken naar de tweede seizoenshelft.”
Daarbij is een goede verhouding arbeid/rust belangrijk, want diverse spelers van WVV spelen namelijk onder trainer Marcel Kruize bij WMC in de zaal. Voor deze spelers is het voetbal wat de klok slaat. Want het ritme is voor hen niet alleen twee keer per week trainen en op zondag een wedstrijd, ook in de zaal mogen ze aan de bak. WMC speelt namelijk in de eerste divisie, waar ook de vermaarde zaalvoetbalclub Leekster Eagles in uitkomt. Kortom, het één na hoogste niveau in Nederland is het niveau waar WMC op acteert. Dat zorgt voor een aardige belasting van de spieren en pezen van de voetballers, over eventuele vermoeidheid maar te zwijgen. Voor de trainers een aandachtspunt, waarbij onderlinge communicatie een belangrijk aspect is. Helemaal gezien het feit dat WMC de eer op haar eigen toernooi Indoor Soccer verdedigt en WVV haar titel op het vermaarde zaalvoetbaltoernooi Protos Weering hoopt te prolongeren. “Dat betekent dat de spelers zich structureel goed moeten trainen”, vervolgt Bos. “Belangrijk daarin is het preventieve gedeelte, waarbij er goed naar het lichaam wordt gekeken. Daarom speelt de intensivering van de samenwerking met Sport- en Gezondheidscentrum Ron Haans een belangrijke rol, evenals de samenwerking met fysiotherapie Prenger & Hoekman. Dat zijn zaken die meer aandacht behoeven als je op dit niveau speelt.”
Vriendengroep
Een vriendengroep, zo omschrijft Bos de selectie van WVV. Hij weet dat de groep stappen heeft gemaakt om in de eerste klasse te kunnen acteren, maar beseft ook dat de ploeg halverwege de rit is en dus de tweede seizoenshelft nog aan de bak moet. “Op dit niveau draait het meer om details”, vindt Bos. “De tegenstanders zijn wat slimmer, hebben bepaalde handigheidjes. Tegen Joure verloren we bijvoorbeeld door een vrije trap, daar wordt een wedstrijd wél door bepaald. We moeten slimmer met het spel omgaan, meer in samenspel met elkaar groeien. Handhaving blijft een reële doelstelling, het was niet onbelangrijk dat we van GVAV wonnen. Verlies je die, dan sta je in de kelder van de eerste klasse. Maar we hebben ook een aantal wedstrijden, zoals tegen VKW, waar er meer had ingezeten. Het meest essentiële is dat we op dit niveau kunnen blijven acteren om door te groeien. Niet als WVV 1, maar als hele vereniging.” Het fit houden van de spelers blijft daarbij een belangrijke uitdaging, weet Bos. “Je moet als speler nu over voetbal nadenken, ervoor zorgen dat je fit blijft. Daar ligt ook een leuke uitdaging voor ons als begeleiding. Meedoen aan Protos Weering ervaren de jongens als een feestje. Het zijn voetballiefhebbers met elkaar die graag willen spelen. Het meest belangrijk is hoe we iedereen fit houden en krijgen. Nogmaals, dan draait het om de juiste verzorging van je lichaam.”
Bos heeft het naar zijn zin bij de vereniging. Voorheen was de oefenmeester werkzaam bij de Stadjer voetbalclubs Gronitas, GVAV-Rapiditas en Velocitas 1897. “Het bruist hier volop”, vindt hij. “De binding met de vereniging is hier net iets groter dan in de stad, waar het verloop van spelers weer iets groter is. Aan de andere kant is het de hoogste tijd dat WVV een kunstgrasveld krijgt. Dat zie je in Groningen dan wel weer. Met een kunstgrasveld kun je bijna altijd trainen. Het is onbegrijpelijk dat burgemeesters en wethouders hier niet voor kiezen. Wanneer we als WVV langere tijd in de eerste klasse spelen laten we overal ons gezicht zien en zetten we Winschoten sportief toch op de kaart. De club verdient bestuurlijk overigens wel een compliment. Zij moeten toch de keuzes maken om dit te realiseren.” Of Bos blijft laat hij nog even in het midden. “We hebben afgesproken in de eerste week van het nieuwe jaar met elkaar in gesprek te gaan. We zijn een half jaar onderweg, er is een mooie ontwikkeling gaande. Wat zijn de verwachtingen van beide partijen daarin? Dat gaan we dan bespreken”, sluit Bos af.