‘Er zijn mensen  die nog steeds niet weten dat ik Evert ben, haha’

STADSKANAAL – Ruim acht jaar nu heeft radiopresentator Wim Drent een alter ego: Evert Baptist. Tachtig keer per jaar klimt Wim verkleedt als Evert het podium op. Voor duizenden mensen, maar soms ook voor honderd. Waar Evert komt,  is het feest. Dat maakt het werk, want dat is het, ook zo leuk. Evert is en blijft populair. Wim Drent geniet. Op z’n eigen manier. ‘Laatst was ik echt even trots. Stond ik op het Mega Piraten Festival. Met grote namen als Jan Smit en Frans Duijts. Als ik dan zie dat ik vijftienduizend handjes de lucht in krijg, terwijl dat bij de toppers niet zo is, dan sta ik echt even te genieten hoor, zegt Drent.

Het is en blijft bijzonder. De zo rustige Drent, wars van uiterlijk vertoon, en Evert Baptist. Tegenpolen. En dus is het niet zo heel gek dat er nog steeds mensen zijn die niet weten dat Wim Evert is. ‘Ja, dat is echt zo. Het gros van de mensen weet het natuurlijk wel, maar ze zijn er hoor, die echt geen benul hebben van wie die Evert nou eigenlijk is. Evert kwam in 2006 uit de kast. In Bermuda. Dat was m’n eerste optreden. Evert was al bekend van de radio. Belde zomaar mensen op om ze vervolgens in de maling te nemen. Iedereen was enthousiast, maar ik had er verder niets aan. En dus besloten we Evert tot leven te brengen. In de markt te zetten. Het debuut in Ter Apel was meteen een schot in de roos. Er moesten duizend mensen naar huis worden gestuurd, zo druk was het. Wat ik toen deed? Tsja. Ik had niet zo heel veel. Ik had wel net een liedje geschreven – ‘Vriescheloo’- maar dat was het dan ook wel. Ik deed maar wat eigenlijk. En toch vonden de mensen het vanaf dat eerste optreden leuk. Waar ik kom, lopen mensen de polonaise. Daar vraag ik ook om. Zelf ben ik een type dat helemaal niet van polonaises en grootschalige feesten houdt. Typisch hè’, zegt Wim.

Wim wilde drummer worden. ‘En dus vroeg ik een drumstel aan mijn vader. Die zag dat echter niet zitten. Veel te veel lawaai. Pa werkte bij Avebe en kwam wel met een alternatief op de proppen. Nam van die tonnen mee. Kartonachtig. Daar sloeg ik toen maar op. De muziek heeft me altijd geboeid. Van jongs af aan. Toen ik zeventien was, las ik een advertentie in een krant. Gevraagd: discjockey in Duitsland. Ik reageerde, werd aangenomen en ben er twintig jaar gebleven. In die tijd was alles nog in één ruimte. Toen had je nog geen skihut en loungezaal. En dus moest je zorgen voor afwisseling. Voor elk wat wils. Ik sliep als zeventienjarige vrijdag- en zaterdagnacht in een hotel. Pa bracht en haalde me. Wát een mooie tijd, al moest ik wel stoppen met voetbal. M’n werk en sport was niet te combineren.’ Wim vertelt het luchtig, hoewel hij een heel aardig balletje kon trappen. Eerst bij Musselkanaal, later bij SPW. ‘We verhuisden naar Stadskanaal en gingen pal naast het veld van SPW wonen. Dus die overstap was wel logisch. Discotheek Frascati was ook om de hoek, daar draaide ik ook. Net als in Skopje in Beilen en Emmen. Muziek ging m’n leven beheersen’, zegt Wim, die aanvankelijk zou debuteren als radiopresentator bij de Lokale Omroep Kanaalstreek. ‘Boden ze me een programma op zaterdag aan. Lekker, want dan zat ik dus in Duitsland. Ik heb via de LOK wel een cursus gevolgd. Jawel, verzorgd door de NOS. Met ademtechnieken en zo.  Hoe je mensen moest interviewen. Daar heb ik wel wat aan gehad. En Evert ook’, lacht Drent.

Bij een andere lokale omroep, Radio Westerwolde, debuteerde Wim in de ether. Hij presenteerde er op zondagavond de Radio Bingo, een bijzonder goed beluisterd programma. Toen al bleek Wim een man vol grappen en grollen. Alleen al het opnoemen van de getallen zorgde voor hilariteit. ‘Dat deden we in drie talen. Werd het getal 1 getrokken, dan ging het dus van ‘één, aine, eins. In het Nederlands, Gronings en Duits dus. ‘

Bij Radio Simone volgde de doorbraak met en van Evert. Een soort van Jack Spijkerman. Zomaar mensen bellen met de meest rare vragen en verzoeken. ‘Dat zomaar mensen bellen zit er niet meer in. Als ze m’n stem horen weten ze dat ze in de maling worden genomen. Die tijd is dus geweest. Gelukkig zijn er genoeg andere manieren gebleken om Evert verder te ontplooien. Of ik lang broedt op de grappen? Nee, eigenlijk niet. Ik schud ze zo uit de mouw. Zou je niet denken hè.’

Na Simone ging Wim werken voor Radio Continu. Nu een populaire zender, toen niet meer dan een veredelde lokale omroep. Met vrijwilligers en een paar mensen die in het weekend wat plaatjes draaiden. Drent wordt gezien als de man die de zender groot maakte. ‘Dat weet ik niet hoor’, zegt Drent bescheiden. ‘Feit is wel dat ik er een commercieel bedrijf van gemaakt heb. Het invoeren van een 0900-nummer bijvoorbeeld, de mogelijkheid om te sms’en. Een nieuw logo, veel meer uitstraling en betere programma’s. Ja, ik heb er wel een aandeel in gehad. Continu is nu een goed bedrijf.’ En toch is Drent er niet meer werkzaam. ‘Onenigheid met de eigenaar maakte een einde aan het dienstverband.‘ zegt Drent.

De tegenwoordig in Duitsland woonachtige Oost Groninger probeerde het bij RTV Noord. ‘Ik had een heel aardig concept in m’n hoofd. Een soort van ‘Wijdbeens Report’, maar dan met Evert. Ik leverde een uitzending in met de Dikdakkers. Het heeft een jaar (!) geduurd voor ze er iets van vonden, een mening hadden. Ondertussen zat ik al bij Simone FM. Toen werd gezegd dat ik niet voor Noord kon werken, omdat ik al bij Simone zat. Tsja. Heel vreemd. Volgens mij is dat namelijk geen probleem. Evert is nu al niet elke dag op de radio. En waarom kan het niet op beide omroepen? Ik zie het probleem niet. Bovendien: de proefuitzending trok op het You Tube kanaal 100.000 bezoekers. Terwijl RTV Noord bijdrages over FC Groningen amper de helft kijkers konden boeien. In mijn optiek zeggen die cijfers alles. Ik vind RTV Noord een prima omroep, maar qua entertainment hadden ze Evert best kunnen gebruiken. Ik denk dat de verantwoordelijken het zelf niet zo zagen zitten. Dat kan, maar volgens mij maak je radio voor je luisteraars’, zegt Wim, die niet zelden als Evert belde naar het bekende belprogramma waarin Groningers ergens over mogen klagen of gewoon hun mening mogen geven. ‘Met Evert. Heb ik Buitendijk aan de lijn.’ Presentator Henk Binnendijk was dan al van slag, haha. Misschien hebben ze me dat bij Noord wel nooit vergeven.’

Tachtig keer per jaar treedt hij op. En dat is veel en best zwaar. ‘Ik woon een mooi stukje Duitsland in en dus maak ik nogal wat uren. Voor een optreden van een half uurtje ben ik zomaar zes uur weg. Nee, het komt zelden voor dat ik even geen zin in Evert heb. Als dat wel een keer zo is, dan is dat gevoel weg als ik op locatie ben. Mensen zijn altijd vrolijk, het is altijd feest en mensen komen speciaal voor Evert. Dan word je zelf ook wel vrolijk hoor. Hoef je niets voor te doen. ‘ En dus gaat Drent stug door. Behalve Evert presenteert hij elke dag tussen 10.0 0 uur en 12.00 uur Best Classics’ bij Simone FM. ‘Zo lang ik geboekt word, ga ik door. Zo simpel is het. Of ik moet er al geen plezier meer aan beleven. Maar dat is absoluut niet aan de orde Bovendien proberen we steeds nieuwe concepten uit. Een avondvullend programma met Evert bijvoorbeeld. Regel ik er zelf wat artiesten bij. Nee, de mensen zijn nog lang niet van Evert af hoor.’

Tenslotte: Drent woont tegenwoordig dus in Duitsland. ‘Ik heb een Duitse vrouw. Een heel leuke vrouw. Ik heb de beste er maar meteen uitgepikt, haha. Ik ontmoette haar toen ik discjockey in Duitsland was en woon nu dus over de grens. Hoe dat bevalt? Geweldig. Duitsers hebben een prima mentaliteit en veel voor elkaar over. Bovendien maaien ze geen gras op zondag. Nee, dat heeft niets met het geloof te maken. Ze doen dat gewoon niet. En ik vind dat heerlijk. Heerlijk rustig als ik en Evert in de tuin bij liggen te komen.’

De echte Evert Baptist
Evert Baptist is geen verzonnen naam. ‘Evert bestaat echt. Hij was ooit doelman bij SPW. Ik vond het wel een aardige naam voor het typetje. De echte Evert heeft overigens behoorlijk wat last van zijn naam gekregen in de loop der jaren. Bij het circus in Stadskanaal bijvoorbeeld, waren ooit wat beesten uitgebroken. Evert fietste er langs en belde de politie. Toen hij zijn naam noemde, gooiden ze zo de hoorn er op. Nog een voorbeeld: Evert had eens de koelkast stuk. Hij belde een bedrijf om het te laten repareren. Ze zijn nooit geweest en dachten dus ook in de maling genomen te worden. Nee, in Vriescheloo heb ik nooit gewoond. Ook dat denken veel mensen. Soms onderschat ik de impact van Evert wel eens. Ook wat dat betreft ben ik blij dat ik in Duitsland woon. Krijg ik gelukkig niet altijd alles mee, haha.’