Datum: woensdag 27 augustus 2014
Tijd: 19.00 uur
Polder Oogstloop heeft de toekomst
Drieborg, dorp van 500 inwoners in de polders van het Reiderland. Tien jaar geleden was ik er voor het laatst. Het was 18 december 2004, en als B-junior van de ‘SVau’ mochten we opdraven tegen de plaatselijke voetbalvereniging, de SV Drieborg. De thuiswedstrijd werd nog met 3-2 gewonnen. Neef Marco legde in die wedstrijd van 45 meter aan, stond al met zijn handen in de lucht, maar zag tot zijn grote afgrijzen de bal op de bovenkant van de lat uiteenspatten. Die uitwedstrijd moest ook te doen zijn, zo was de algemene gedachte.
Alleen, alle omstandigheden waren in ons nadeel. Het was winter in Drieborg, en de winters voel je aan de voet van de Dollard wat beter dan in het pittoreske Mussel. Die 18 december 2004 was het stervenskoud, vanwege de vele regen mochten we niet op het hoofdveld spelen, maar was het bijveld het devies. Het waaide, minstens windkracht 7. Vóór rust hadden we wind mee en wisten we Drieborg nog op een gelijkspel te houden, maar na rust veranderde het spelbeeld volledig. Er stond geen sprietje gras meer, we voetbalden op de kleigrond, waar we tot onze enkels in stonden. Mijn parelwitte voetbalschoenen waren niet meer te zien. Neef Marco wilde als linksback in de tweede helft een bal wegroeien, maar tot zijn grote schrik belandde die bal dankzij de wind bijna in eigen doel. Op de klei waren we kansloos. Een trauma was geboren, want de douche was ook nog eens ijskoud. Geen prettige herinnering, dat Drieborg-uit.
Tijd om Drieborg tien jaar later weer eens te bezoeken. Ik passeerde het dorp wel eens, bijvoorbeeld om een stukje te maken met Bert Ridderbos en Linde Nijland, die in Nieuwe Statenzijl wonen. Of bij een bezoek aan Festival Hongerige Wolf kwam Drieborg ook wel eens op een ANWB-bord voorbij. Verder niet, maar dankzij Harmannes Rops kwam daar verandering in. Hij mailde een persbericht over de Polder Oogstloop, waarbij deelnemers de keuze hadden tussen vier en acht mijl. Het begon te kriebelen. Sterker nog, ik moest en zou meedoen.
De Polder Oogstloop is namelijk een initiatief van Vereniging Dorpsbelangen Drieborg en atletiekvereniging Aquilo uit Winschoten. Dijkdorp Drieborg, een dijk van een dorp is de schitterende slogan van deze vereniging. Pure cult, ik voelde me er meer dan welkom. Voorzitter Jan Bakker van de voetbalclub liep er rond en ik mocht om 19.00 uur voor het eerst in mijn leven deelnemen aan een hardloopwedstrijd. Het parcours? Meer dan geweldig. Bij het café linksaf, de Kroonpolder in, via de Stadspolder richting de Oudedijk, via de Oudeweg terug naar het Lubbert Bruins Sportpark. De Oldambster boeren haalden hun graanoogst nog binnen, om de zoveel meter stond een plukje publiek ons flink aan te moedigen. De tijd? Met 35.40 op de vier mijl was ik meer dan tevreden. Ik hield Radio Westerwolde DJ Michiel van der Spek achter me, terwijl ik op de laatste twee kilometer zelfs verschillende Aquilo-leden nog passeerde. Voor mijn doen al heel wat. Immers, een jaar geleden had ik nog de conditie van een wijkagent.
Na afloop kregen alle deelnemers zelfs een volledig fruitpakket van Landwinkel Oldiek en een heus vaantje, die ik zeker een mooi plekje zal geven. Voorlopig geen vier mijl van Groningen. Te massaal, veel te veel mensen en teveel opgehemeld. De tweede editie van de Polder Oogstloop trok enkele tientallen hardlopers en een leuk clubje kinderen voor de Lutje Polder Oogstloop. Aan alle lopers in de provincie, pak uw agenda voor 2015 en hou de laatste woensdag van augustus in elk geval vrij. De Polder Oogstloop is namelijk een ‘moetje’, iedere fervente loper zou dit eens gelopen moeten hebben.
Martijn Folkers
