Tiener Sanne Meijer houdt ondanks vele successen ambities

BELLINGWOLDE – In een niet-alledaagse sport meerdere titels behalen op nationaal en mondiaal niveau. Sanne Meijer uit Bellingwolde is gezegend met een groot wakeboard-talent. Slechts zeventien jaar oud, maar dankzij de sport al grote delen van de wereld gezien. En nog is het niet genoeg, de blondine gaat nu voor de Olympische Spelen.

Het is een mooi stel, moeder Sylvia van de Veen en dochter Sanne Meijer. Daar waar het talent zelf volkomen nuchter is over haar uitzonderlijke loopbaan, vindt moeder dat ze niet te bescheiden hoeft te zijn. Aan de Hoofdweg 126 in Bellingwolde bestiert Van de Veen brasserie De Kurk en eenmaal genesteld in het gezellige en sfeervolle decor vertelt Meijer haar verhaal. Eigenlijk alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Toen ze tien jaar oud was en verhuisde naar Bellingwolde begon het sprookje pas echt. Een jongen uit haar klas nam haar mee naar de waterskibaan en eenmaal daar gearriveerd ontdekte ze het wakeboarden. Het was liefde op het eerste gezicht. “Waterskiën werd al snel saai en toen ik ging wakeboarden kon ik na drie keer starten al een rondje”, lacht ze. Die ontwikkeling werd snel doorgezet en ze ontdekte de kick van salto’s maken en stunts oefenen. Sanne Meijer bleek talent te hebben. Al op dertienjarige leeftijd deed ze mee aan een Nederlands kampioenschap bij de jeugd. Als jonge tiener moest ze echter meedoen bij de categorie 16 tot 19 jaar. Geen probleem: Sanne werd in haar wedstrijd direct derde. Dat was voldoende voor de Nederlandse bondscoach om Sanne Meijer te stimuleren door te gaan.

Anno 2014 is Sanne Meijer zeventien jaar oud en liegt de prijzenoogst er niet om. Ze is Nederlands kampioene cable wakeboard bij de junioren en werd tweede bij de senioren, Europees kampioene cable wakeboard bij de junioren én senioren en wereldkampioen cable wakeboard bij de junioren. Daarnaast behaalde ze onlangs ook nog de Europese titel wakeboarden achter de boot in de categorie Junior Ladies en werd ze tweede in de categorie Pro Women. Kortom, de gemeente Bellingwedde heeft een groot talent in haar gelederen. Niet voor niets zorgde sportwethouder Bart Huizing al voor een prachtige huldiging van Meijer op het gemeentehuis in Wedde. Alleen, als je al zoveel hebt gewonnen, hoe houd je de focus dan vast? Dat is voor Sanne Meijer niet zo’n probleem. “Ik wil nog titels winnen”, zegt ze beslist. “Europees kampioen bij de senioren worden achter de boot, mezelf ontwikkelen en steeds nieuwe sprongen blijven leren.” En het uiteindelijke doel? “De Olympische Spelen”, vervolgt ze. “Wanneer het in 2020 een demonstratiesport is wil ik daarbij zijn. Dan zit ik qua leeftijd ook hopelijk op mijn top. Dat is mijn grote droom.”

Blessures

Nog even geduld dus voor de tiener, die dus wederom een succesvol seizoen heeft afgerond. Wakeboarden is overigens niet geheel zonder gevaar, want dat Sanne Meijer dit jaar géén Nederlands kampioen werd is niet zonder reden. Voor het NK Cable Wakeboarden blesseerde ze zich flink en korte tijd later, vlak voor het NK Wakeboarden Boat, gebeurde dat opnieuw. Zo raakte ze bij een val gewond aan haar scheenbeen, liep ze een hersenschudding op en verwondde ze haar heup. Moeder Sylvia van de Veen is praktisch altijd van de partij, maar durft soms amper te kijken. “Bij het eerste WK vertelde de moeder van Denise de Haan mij dat ze nooit kijkt”, lacht Van de Veen. “Ik vond dat raar: je gaat toch gewoon kijken bij je dochter? Maar na die wedstrijd begreep ik haar heel goed. Het is soms verschrikkelijk spannend, gaat het wel goed en valt ze niet? Helemaal nu wordt het steeds moeilijker om te kijken. Er zijn verwachtingen van het publiek wanneer ze meedoet, ze verwacht nog het meeste van zichzelf. Ze is zó perfectionistisch. ‘Als ze maar blijft staan’, denk ik dan.”

Gelukkig blijft Sanne Meijer vaak op haar board staan. Daarvoor zijn veel trainingsuren nodig. Wanneer het seizoen begint is ze van maart tot oktober pakweg drie uren per dag aan het trainen. Is ze nooit bang. “Jawel”, geeft ze toe. “Helemaal toen ik net weer ging beginnen na die ongelukjes. Toen was ik ook extra voorzichtig. Weet je, het wordt qua sprongen steeds moeilijker. Soms moet ik me er even toe zetten.” Toch gaat Sanne Meijer door, het wakeboarden is namelijk zo leuk, ze kan simpelweg niet stoppen. Vandaar dat school ook even bijzaak is. Niet dat Meijer er niets voor doet, integendeel. “Ik volg de opleiding Trainer/Coach op het Johan Cruijff College in Groningen”, vertelt ze. “Ik loop stage op een sportschool en mijn doel is om de opleiding dit jaar af te ronden. Dan heb ik vier studiejaren in twee jaren afgerond.”

Toekomst

Het wakeboarden bracht Meijer al over de hele wereld. Wedstrijden op de Filippijnen, in China, Servië, Noorwegen, Frankrijk, waar eigenlijk niet? Ze heeft diverse vrienden in het wereldje, spreekt op haar jonge leeftijd vloeiend Engels en heeft zo haar dromen. Niet alleen de Olympische Spelen in 2020, volgend jaar wil ze Nederlands Kampioen worden in de categorieën Cable en Boot. Ook het Europees Kampioenschap Cable is een doel, terwijl ze wil kijken wat er in de categorie Boot op Europees niveau in het vat zit. “En op het WK in de categorie Boot wil ik eigenlijk wereldkampioen worden”, vertelt ze met de focus van een topsporter.

Maar nu eerst even rust. “Nu even geen wakeboarden”, lacht ze. “Zeg, dat hou je nog geen twee weken vol”, onderbreekt moeder Sylvia. “Dat klopt wel”, vervolgt Meijer. “In de winter begin ik het heel erg te missen. Ik heb vrienden gemaakt over de hele wereld en die zie ik een tijdje niet. Alleen het volledige focussen kan ik even laten gaan. Vriendinnen hier zeggen ook dat ik in de zomer nooit tijd heb om af te spreken, nu kan ik dat allemaal inhalen. Erg leuk.” En de verdere toekomst? Hoe ziet het leven van Sanne Meijer eruit wanneer ze stopt? “Dan wil ik fysiotherapeute worden”, vertelt ze. “En ik wil nog een jaar reizen. Ik heb al veel gezien, maar er valt nog meer te zien.”

Kortom, plannen te over voor Meijer. Eerst genieten van de winterstop. Over een aantal weken begint het te kriebelen. Niet getreurd, Sanne Meijer zoekt dan vrienden op in Zuid Afrika. En laat het daar net zomer zijn. Een rondje boarden is dan snel afgesproken.