Pim Siegers als Fré Meis 2.0

NIEUWE PEKELA – Hij is de ‘coming man’ binnen de SP en afkomstig uit de ‘rode’ regio Oost-Groningen. Zet zich af tegen opgezwollen ego’s en wil het beste voor ‘zijn’ Pekela. De in zijn ogen groeiende ongelijkheid in Nederland stimuleert hem om vooral door te gaan. Een portret van Pekelder Pim Siegers, die zich met hart en ziel inzet voor een beter Groningen.

Nog maar 28 jaar en nu al niet meer weg te denken uit de lokale en regionale politiek. Want wanneer je aan de SP in Oost Groningen denkt, denk je automatisch aan Pim Siegers. De inwoner van Nieuwe Pekela timmert aan de weg met scherpe teksten in het debat, kritische en vaak ook cynische tweets, maar blijft desondanks strijdbaar voor een betere regio. Al in zijn tienerjaren werd Siegers lid van de SP. En dat terwijl er thuis niet specifiek socialistisch werd gestemd. Vader kwam uit een communistisch nest en ma Siegers uit een christelijk gezin. “Mijn opa en overgrootvader van vaders kant waren communist”, weet Siegers. Dat streven naar een wereld waar het geld beter wordt verdeeld is Siegers dus niet vreemd. Toen de Pekelder naar de middelbare school ging, vielen hem al direct een aantal dingen op. “Ik ging naar de mavo in Onstwedde en zag om me heen al ongelijkheid”, vertelt hij. “Zelf ben ik niet in armoede opgegroeid, maar zag wel een groot verschil met sommige jongens en meiden in de klas. Zij moesten naast school hard werken en het verdiende geld konden ze op zaterdag niet besteden aan een biertje, dat geld was thuis namelijk hard nodig.” Die constatering zette Siegers aan het denken en rond zijn vijftiende, zestiende besloot hij dat hij niet langer kon toekijken. “In die tijd ben ik denk ik lid geworden van de SP”, vervolgt hij. “Ik ben vooral lid geworden om het grotere verhaal. In 2001 was er de grote demonstratie in Amsterdam die tegen de inval in Irak was en ik vond dat Jan Marijnissen het beste verhaal had. Ook speelde in die periode de Fortuyn-revolte en de SP was de enige partij die een antioorlog- en antiracismestandpunt had. Sindsdien ben ik lid van de SP.”

Siegers mocht dan wel lid zijn geworden, in de gemeente Pekela was er op dat moment echter geen afdeling van de partij. Ook daar kwam verandering in, vooral dankzij toenmalig Statenlid Hennie Hemmes. De voormalig strokartonarbeider organiseerde ieder jaar een avond voor de elf Pekelder leden van de partij. “Ieder jaar stuurde Hennie een brief naar de Pekelder leden waarin ze werden uitgenodigd om een avond bij hem koffie te komen drinken. Tot 2005 kwam daar amper iemand op af. Toen besloot ik: ik ga daar toch maar eens naar toe. Ik was niet de enige, we waren met z’n vijven. Er werd een SP-avond in De Snikke georganiseerd met Jan Marijnissen als spreker en daar kwamen tweehonderd mensen op af. Dat was sinds Fré Meis niet meer gebeurd.” De oprichting van SP Pekela was dan ook een feit en de partij scoorde bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2006 direct hoge ogen. De SP werd met drie zetels direct de tweede partij van Pekela en leverde met Hennie Hemmes direct een wethouder. “Eigenlijk hebben we vanaf die periode het gevoel als oppositiepartij gemist”, vindt Siegers. “We zaten vanaf het begin in de coalitie. Als oppositiepartij leer je namelijk hoe je strijd levert. Dat missen we wel. Wat me wél is opgevallen is het feit dat we vanaf het begin in Pekela de stemmen niet één op één van de PvdA hebben afgepakt, maar juist een grote groep die zich niet meer vertegenwoordigd voelde hebben weten te binden. En we hebben Pekela toch een stukje leuker gemaakt dan dat het al was.”

Strijdbaar

Wat daarin opvalt is de ontwikkeling die Siegers zelf heeft doorgemaakt. “In het begin stond ik nog als nummer vier op de lijst”, kijkt hij terug. “Hennie zei er toen bij: ‘een jongen van achttien blijft toch niet in Pekela wonen.’ Ik kan me de gedachte wel voorstellen, maar hij heeft het toch mis gehad…” De tegenwoordig in Nieuwe Pekela residerende Siegers is namelijk Oost Groninger pur sang en zet zich nog altijd met hart en ziel in voor een betere regio. Vandaag de dag doet hij dat als fractievoorzitter van de SP in Pekela, terwijl hij daarnaast in dienst is bij het landelijk partijbureau. Kortom, Siegers maakt naam binnen de partij en stond al eens op de lijst voor de Tweede Kamerverkiezingen. “Op nummer 36”, weet hij nog. “De SP stond op een gegeven moment erg hoog in de peilingen en Emile Roemer stuurde nog een smsje: ‘ben je er klaar voor?’ De verkiezingsuitslag was helaas wat minder gunstig voor de partij.”

De partij lijkt echter aan bestuurskracht te hebben gewonnen en de vraag is dan ook of Siegers ooit in de Tweede Kamer belandt. De Pekelder zelf hoeft niet zo nodig, zo geeft hij aan. “De Groninger Kamerleden spelen niks klaar voor het Noorden”, vindt hij. “Ik geloof juist heel erg in strijd van onderop. Het is veel belangrijker om solidariteit in Oost Groningen te organiseren. Het lijkt heel belangrijk wat er in Den Haag gebeurt, maar je moet eerst de samenleving veranderen voordat je het systeem verandert. Als de partij me vraagt zal ik het doen, maar ik hoef niet zo nodig. Ik ben veel liever in de regio actief om daar écht iets te kunnen betekenen voor mensen. Ik hoef niet zo nodig op het pluche.”

In dat licht bezien lijkt Siegers op zijn grote voorbeeld Fré Meis, de communist pur sang die juist als actievoerder in de regio op zijn best was. Toen Meis eenmaal in de Tweede Kamer zat was hij een van de Kamerleden waarvan zijn handtekening het minst op de presentielijsten voorkwam. Siegers is ook iemand die liever dichtbij de Oost Groningers staat, om juist daar van waarde te kunnen zijn. Van een vergelijking met zijn grote voorbeeld wil Siegers echter niets weten. “Man, ik mag zijn schoenveters nog niet eens strikken”, is hij bescheiden. “Fré Meis slaagde er als geen ander in om de woede die er heerste om te zetten in strijdbaarheid, hij had het vertrouwen van de bevolking. Nu lukt dat haast niet meer, om het vertrouwen te krijgen om een strijd te gaan voeren en die ook te gaan winnen. Want er is Oost Groningen weldegelijk onrecht aangedaan. Dit gebied is niet zo geworden om de mensen die er wonen, maar om politieke keuzes die in het verleden zijn gemaakt. Ik geloof juist wél in dit gebied.”

Speerpunten

Een betere toekomst voor alle Oost Groningers, dat is waar Siegers zich sterk voor maakt. In eerste instantie als raadslid in Pekela, al beseft hij ook dat de invloed van de Pekelder gemeenteraad op het wel en wee van haar burgers beperkt is. “Kijk, je hoeft ook niet tegen rijkdom te zijn, als je maar tegen armoede bent. Er zijn teveel mensen in Oost Groningen die halverwege de maand dagen over hebben in plaats van centen. Dat is een treurige constatering en daar moeten we iets aan doen. Ik vind het vrij schokkend als een directeur zeventien keer meer verdient dan zijn gemiddelde werknemer.”

De SP is in zijn ogen dan ook een ‘links volksbeweging’ en als het aan Siegers ligt blijft de SP dat voorlopig ook. “Ik maak me daar wel zorgen over. We worden teveel een politieke partij en blijven te weinig een volksbeweging. Ik ben veel liever onderdeel van de linkse volksbeweging SP, we moeten voorkomen dat de partij teveel richting het pluche opschuift. Het pluche interesseert me namelijk niks, dat vechten andere partijen maar onderling uit. Het gaat er mij om dat we er sámen in slagen om de situatie in Oost Groningen te verbeteren. Dit is het mooiste gebied van Nederland en daar wil ik me voor inzetten. Ik verwacht ook dat de inwoners van deze regio een keer opstaan, want er is natuurlijk een grens. De tijden dat het Marktplein in Winschoten vol staat met protestanten komt dan ook zeker terug. Mensen laten zich niet meer voor de gek houden. Ik ben pas tevreden wanneer de solidariteit het hier heeft gewonnen van het cynisme.”