Tijd: 18.30 uur
De FC maakt van ons weer trotse Groningers
Het Groninger zijn zit diep, dat voel je tot in iedere vezel. De bekerwinst van FC Groningen is dan ook niet zomaar het pakken van een prijs, het is veel meer dan dat. De Trots van het Noorden heeft de provincie en haar inwoners weer iets van eigenwaarde teruggegeven.
Dat gevoel komt massaal tot uiting bij de huldiging van FC Groningen. Want is er ooit zó massaal het Groninger-zijn beleden en gevoeld? Dat lijkt er niet op. Zoveel mensen in het Stadspark, die tot hun knieën in de modder staan op sommige plekken. Maar ach, wie maalt erom. Het gaat om het huldigen van de selectie.
En dat gebeurt door de stad op een geweldige manier. Want wanneer de open bus door de stad toert zwaait de stad massaal, zingt de stad mee wanneer de open bus met spelers meebrult met hitjes van Kenny B, Django Wagner en Jayh. Met sfeermakers als ‘onze’ Hans Hateboer, Nick van der Velden en Tjaronn Chery, om over de Brabantse Bourgondiër Michael de Leeuw maar te zwijgen.
Want met deze selectie heeft FC Groningen haar vezels in de regio. Met Tom Hiariej uit de jeugd van ZNC, Martijn van der Laan die ooit begon bij vv Hoogezand, Hans Hateboer die startte bij vv THOS en assistent-trainer Dick Lukkien die de Veenkoloniale mentaliteit verpersoonlijkt, door te zijn opgegroeid bij DWZ, om later prof te worden bij Veendam. Welke profclub in Nederland kan dat zeggen, zoveel team- en stafleden die uit de regio afkomstig zijn? Tel daarbij op dat Yoëll van Nieff en Nick Bakker oer-Stadjers zijn en de binding met de regio is verklaard. Het feest in Stadspark is overweldigend, wát een massa en wat een enthousiast publiek. Weg is de Groninger nuchterheid, de schuchterheid. Groningen is chauvinistisch, wil zich kunnen identificeren en dat kan met het bekersucces van FC Groningen. Deze regio kon wel een succesje gebruiken en nu dat succes er zichtbaar is, wordt dat door heel Groningen massaal omarmd. Want terwijl de FC nog amper een uitverkocht stadion trekt, leeft de FC weldegelijk in Stad en ommeland.
Verloopt de huldiging dan zó vlekkeloos? Natuurlijk niet. Erwin van de Looi is voor zo’n groot publiek geen groots spreker, maar dat zij hem vergeven. Ook de flauwe grapjes van Rooie Rinus over het scheve Gasunie-gebouw komen niet helemaal over. Maar wie maalt daar nog om? Het draait om de FC, de winst en het uitgelaten publiek.
Want met Niels Span, Pé Daalemmer en Rooie Rinus en de formatie Mooi Wark is er ook gekozen voor regionale muziek. Artiesten met eveneens hun roots in de regio. En dat de Mooi Warkers Drenten zijn… Ach, ook dat maakt niet uit.
Schiet de FC er iets mee op? Financieel gezien zeker. Alleen, kan de FC een representatief team in Europa op de been brengen? Wanneer sterkhouders Botteghin en Chery blijven, er een scorende spits bijkomt of Danny Hoesen in retraite gaat, alleen dan maakt de FC een kans. Het is alleen niet te hopen dat er Oost-Europees geloot wordt. Want je zag het aan FC Twente en Feyenoord. FK Quarabac, Kuban Krasnodar en Loehansk zijn verdraaid lastige ploegen voor de open Nederlandse speelstijl. Gelukkig heeft de FC met Van de Looi een resultaattrainer, die ploegen kan prepareren. Mooi is het niet altijd, degelijk en effectief wél. En kennelijk vinden wij Groningers dat genoeg. Maar het feest nemen ze ons niet meer af. De FC maakt ons Groningers weer trots. Bijzonder trots zelfs.
