DRIEBORG – Woest en ledig. Het einde van de wereld. Zo wordt een tochtje naar Drieborg door buitenstaanders vaak genoemd. Zelfs een kerk ontbreekt in het 350 zielen tellende dorpje. Wie echter denkt dat het woord krimp daar de boventoon voert, heeft het bij het verkeerde eind. Juist Drieborg kent geen leegloop, heeft nog een basisschool met 90 leerlingen en bruist van de activiteiten. Grote animator is de plaatselijke sportvereniging (SV). Die omvat een voetbal-, gymnastiek- en volleybaltak. Voorzitter Jan Bakker trekt er aan de touwtjes en dat doet ie met veel enthousiasme. Alles en iedereen in Drieborg spint er garen bij.

Dertig jaar geleden kwam de welbespraakte Bakker met zijn gezin vanuit Hoogezand naar Drieborg. Zijn vrouw werd er onderwijzeres aan de basisschool en de heer des huizes verdiende zijn brood op de school in het naburige Beerta. Niet zo heel veel later kreeg ook Jan een baan op de Drieborger school en die heeft hij een kwart eeuw zonder tegenzin vervuld. Inmiddels is Bakker zestig jaar en heeft hij zijn werkzame leven achter zich gelaten. ,,Een tijd geleden heb ik me aangemeld als bestuurslid van SV Drieborg. Mijn twee zonen Mart en Pieter voetballen er in het eerste elftal en ik ga altijd mee. Je zegt dan wel eens wat en je weet dan wel hoe het gaat. Toen de functies verdeeld werden, kreeg ik de voorzitterspost toegeschoven. Ach, ik ben geen man die achter de geraniums wil wegkwijnen, ik heb de taak dan ook dankbaar aanvaard. Bestuurlijke ervaring heb ik voldoende, want ik heb me ook 20 jaar ingezet voor Dorpsbelangen Drieborg. Daar is inmiddels een nieuw bestuur gevormd met jonge mensen. Een goede ontwikkeling. Ik kijk tevreden terug. Er is in die periode van alles bereikt. Het dijkhuisje is hersteld, een ijsbaan werd aangelegd en er is een wandelroute gekomen. Leuke initiatieven, goed voor de leefbaarheid van ons dorp”, meent Bakker, die trots vertelt dat zowel de voetbal- als gymnastiekafdeling van de sportvereniging zo’n honderd leden telt. De volleybaltak is met twaalf leden een stuk kleiner, maar daar is inmiddels een jeugdgroepje gestart zodat ook daar op korte termijn groei wordt verwacht.

,,Vroeger was er ook aan aparte gymnastiekvereniging in het dorp, maar die dreigde te verdwijnen waarna contact werd gezocht met de voetbalclub. In goed overleg werd besloten gezamenlijk de schouders eronder te zetten om het gymen te behouden voor het dorp. Niet zonder succes. Kids Fit zoals het tegenwoordig wordt genoemd kent inmiddels een acrogymgroep en een turnafdeling. Leden komen uit de wijde omtrek, want Nieuweschans bijvoorbeeld heeft ook geen gymnastiekvereniging meer. De samenwerking is een goede greep gebleken.”

De voorzitter kan niet aangeven hoeveel tijd hij in SV Drieborg steekt. ,,Dat is heel wisselend. Soms is het heel rustig, dan weer extra druk. Zo hebben we een tweejaarlijks Sportgala in het leven geroepen. Daar heb je heel veel werk van, maar het is hartstikke leuk. Er wordt de sportman- en vrouw gekozen, sportploeg, trainer maar ook de vrijwilliger van de afgelopen 24 maanden. Iedereen doet er aan mee. Voor de gasten wordt dan een rode loper uitgerold en bij binnenkomst wacht champagne. Volgend jaar, in 2017, bestaat SV Drieborg 70 jaar. Dan zal het Sportgala opnieuw plaatsvinden en willen we daarnaast nog een randgebeuren organiseren. Een concrete invulling is er nu nog niet.”

Bakker vindt het leiden van de omni-vereniging geen lastige klus. ,,De ledenvergaderingen verlopen altijd prima, iedereen is opbouwend en constructief bezig. Ik heb nog nooit vervelende dingen meegemaakt. En als er wat gebeuren moet dan zijn er altijd vrijwilligers genoeg. Met een grote groep hebben we een tijdje geleden het sportpark Uitwierde van Neptunia in Delfzijl ontmanteld. Neptunia is een fusie aangegaan met Eems Boys en verhuisd naar een ander sportcomplex. Vijfendertig Drieborgers hebben de ballenvangers, lichtmasten en andere zaken die we goed kunnen gebruiken gedemonteerd en naar het dorp vervoerd. Een geweldige klus. Dit voorjaar moeten we op onze eigen accommodatie aan de bak om de spullen te monteren. Onze eigen ballenvangers bijvoorbeeld zijn helemaal af, die zijn nodig aan vervanging toe. En de lichtmasten gaan we waarschijnlijk langs ons hoofdveld plaatsen zodat we ook avondwedstrijden kunnen spelen.”

Daar waar veel voetbalverenigingen steeds vaker lagere senioren elftallen zien verdwijnen, slaagt het nietige SV Drieborg erin wekelijks drie teams de weide in de sturen. En als we Jan Bakker mogen geloven zijn er nooit personele problemen. ,,In de oogsttijd is het wel eens lastig met al die boerenzonen, maar dat lost zich altijd vanzelf weer op. De elftallen zijn ruim bezet en vrijwel alle spelers komen uit het dorp. Voor de jeugd hebben we een samenwerkingsverband met THOS en Nieuweschans in het leven geroepen. Onder de naam SJO Reiderland wordt er om en om gespeeld en getraind in de dorpen. Dit gaat hartstikke goed. Zo voorkomen we dat de jeugdleden naar Winschoten vertrekken,, aldus Bakker die blij zegt te zijn dat trainer Ard Leeraar zijn contract met een jaar heeft verlengd. Hij gaat dan zijn derde seizoen in bij SV Drieborg. ,,Het bevalt prima van beide kanten, waarom zouden we dan veranderen? We hebben een selectie van zestien man, gemiddeld komen er tien spelers trainen. Je hebt altijd te maken met werk en studie, dat zal altijd zo blijven. Het is inderdaad een klein aantal om er een trainer voor aan te stellen, maar de KNVB eist het. Momenteel staan we keurig in de middenmoot van de zondag vijfde klasse. Het volgend seizoen komen er wat jeugdspelers bij en moet SV Drieborg zich gaan richten op de top vijf. Het niveauverschil is niet zo groot. Bijna alle clubs zijn afhankelijk van een of twee spelers die er bovenuit steken. Zo kan het voorkomen dat je de ene keer kansloos van een bepaalde club verliest maar in de return eenvoudig wint omdat deze jongens ontbreken. Er valt geen peil op te trekken.”

Financieel gezien hoeft SV Drieborg zich volgens Bakker geen zorgen te maken. Contributie, verlotingen tijdens de thuiswedstrijden, sponsors en de kantineomzet zorgen ervoor dat de club gezond is. ,,We doen het leuk en daarom zijn er zakenmensen die een reclamebord rond ons veld hebben. Het zijn echte sympathisanten want het is natuurlijk onzin te stellen dat ze er een goede naamsbekendheid voor terugkrijgen”, lacht Jan Bakker.

Een grote wens heeft SV Drieborg nog wel: nieuwe kleedkamers. De club heeft inmiddels de gemeente benaderd om financiële ondersteuning. Het eerste geld is al binnen want de club won de Sportwens-verkiezing uitgekeerd door de Stichting Haijo Duikhuisfonds, goed voor 5000 euro.