Interview Ids Dijkstra, directeur Kielzog Theater & Kunstencentrum Hoogezand
HOOGEZAND – Ids Dijkstra dwaalt door de gangen van het Kielzog. Zijn 3e officiële werkdag is het, als directeur van het theater dat ook een muziekschool, dansschool en een kunstencentrum herbergt. Via de artiesteningang stapt hij het podium van de theaterzaal op en schuift het zware gordijn opzij. “Hoe mooi is dit?”, zegt hij terwijl hij dromerig de lege zaal inkijkt. “Het Kielzog is hier diep geworteld. Maar omdat het theater zo’n anderhalf jaar dicht is geweest door de verbouwing, is het wat uit beeld geraakt. Nu willen we het onder de aandacht te brengen bij een brede bevolkingsgroep. Het Kielzog moet als een soort feniks herrijzen. Alles is er: mensen die er zin in hebben én een fantastisch aanbod.”
Ids Dijkstra draait de deuren van het drumlokaal van het slot. Net als die van de ruimte ernaast, waar een enorme vleugel staat. “Fantastisch toch? Hier gebeurt écht veel. We verzorgen muziek,- dans- en theaterlessen, teken- en schilderlessen en mensen kunnen hier cursussen volgen. Games ontwikkelen, beeldhouwen, fotobewerking of digitale fotografie. Allemaal onder leiding van professionele vakdocenten. De cursussen zijn populair. Lang niet iedereen heeft zin om een lange opleiding te volgen. In 4 lessen leer je hoe je je eigen videogame maakt. En kinderen tussen de 8 en 12 jaar kunnen 12 lessen volgen bij de Kinderwerkplaats. Daar leren ze om zelf een beeld te maken met echte gereedschappen en verschillende materialen. Het leuke is, dat mensen die hier muziekles volgen, ook de mogelijkheid hebben om in een band of een ensemble te spelen. Lang niet iedereen weet dat. Natuurlijk, we zijn ook buiten beeld geraakt. Anderhalf jaar dicht is killing. Mensen kijken over gemeentegrenzen heen. Weten ook wat er in Veendam gebeurt. De bezoekersaantallen voor het theater zijn fors teruggelopen. Van 14.000 naar 10.000. Dat willen we zo snel mogelijk weer op niveau brengen. We hebben een geweldig aanbod. Grote namen. Karin Bloemen is geboekt. Het theater biedt zóveel mogelijkheden. Een groot podium en ruim 400 stoelen. Niet te groot, niet te klein. Iedereen kent de naam. Nu moet het gevoel nog terugkomen. Het Kielzog als merk neerzetten, dat is ons doel. Een fantastische plek van en voor de inwoners van Midden-Groningen. We zijn straks na Groningen, met 60.000 inwoners de grootste gemeente van de provincie. Hoe we dat denken te gaan doen? Er zijn. Erover vertellen. Onze activiteiten onder de aandacht brengen bij een breed publiek. Op dit moment werken we aan een plan van aanpak hoe we het Kielzog beter over de bühne kunnen krijgen. Geen hogere wiskunde hoor. We moeten het vooral van de daken schreeuwen.”
Dijkstra was helemaal niet op zoek naar een nieuwe baan na zijn vertrek op 23 mei bij Landgoed Mensinge in Roden. Sterker nog, een sabbatical van een jaar was het plan na de teleurstelling dat het landgoed definitief kon fluiten naar de broodnodige subsidie van de gemeente. Een jaar lang wilde Ids nadenken over wat er allemaal leuk is in de wereld. Tijd steken in zijn studie Cultuurwetenschappen die hij volgt aan de Open Universiteit. Maar toen kwam deze vacature voorbij. Dit is het, wist Ids. Zoiets komt maar één keer voorbij. En bovendien: hij heeft affiniteit met Oost-Groningen, kent de mentaliteit. Zijn roots liggen er. “Mijn moeder komt hier uit de buurt. Mijn opa ook. Was boerenknecht. Oost-Groningers zijn direct. Praten niet te veel, oreren er niet op los.” Uit 65 sollicitanten werd Ids Dijkstra gekozen. De visie van het bestuur, gemeente en Dijkstra bleken in dezelfde lijn te liggen.
‘Ik sta overal oneindig in. En als blijkt dat oneindig niet bestaat, nou ja, dat zien we dan wel weer’
Ids Dijkstra is theaterdier in hart en nieren. Een mensenmens. Niet iemand die iets bedenkt en uit laat voeren, liever moet iets vanzelf ontstaan. Bij Ids is er ruimte voor spontaniteit. Naar zijn idee mag er nog wel wat meer ziel in het pand dat gebouwd is onder architectuur. Een schilderijtje aan de wand is niet genoeg. Onder een koffie verkeerd in het Grand Café van het Kielzog: “Het is mooi hier, zeker. Allemaal bedacht door een binnenhuisarchitect. Wat mij betreft mag er wel wat meer spontaan ontstaan. Dat is leuker dan wanneer je alles bedenkt. Neem nou zo’n prikbord met theaterposters. Ik zou zeggen: behang de volledige wand ermee. Maar goed, zoiets moet groeien. Iets meer vrijheid daarin zou prettig zijn. Dat is ook iets wat de mensen die hier werken hebben aangegeven. De tribune naast de receptie gaat er straks uit. Daarvoor in de plaats komt een groot podium waar we concerten en optredens organiseren. Dan gaat het pas echt leven hier. We staan voor een behoorlijke uitdaging. Er moet veel gebeuren. Mijn voorgangster Yolanda Mergler heeft een geweldige basis gelegd. Zij stond voor een ongelofelijk ingewikkelde klus: de verbouwing leiden én het Kielzog loskoppelen van de gemeente. Het was hiervoor een soort werkmaatschappij van de gemeente Hoogezand. We zijn nu een zelfstandige stichting. Dat was een ingewikkeld proces.”
Geen projectje van een paar jaar, volgens Ids, om het Kielzog weer in het DNA van de oost- en midden Groningers te krijgen. “De keuze om iets op korte termijn te willen realiseren heeft geen nut. Ken je het verhaal van de Dom in Utrecht en de kathedraal die eraan vast zat? Een bouwproces van tientallen jaren. Geleid onder supervisie van verschillende kardinalen. Tot er één kardinaal bedacht, dat wanneer hij de bouw wat zou versnellen, hij degene was die de voltooiing zou meemaken. En dat deed hij. De gevolgen kennen we allemaal. Precies op die plek, waar de bouw versneld is, werd de kathedraal verwoest door een windvlaag. Ik sta overal oneindig in. En als blijkt dat oneindig niet bestaat, nou ja, dat zien we dan wel weer.”