ZUIDBROEK – De komende maand doemen ze weer regelmatig op in het straatbeeld: de jasjes. De politieke partijen zijn op campagne voor de Provinciale Statenverkiezingen van 18 maart. En dus worden markten, winkelcentra en evenementen bezocht door groepjes campaigners in partijkleuren.

Soms delen ze flyers uit, of pennen. Ballonnen zijn in de ban gedaan. Die zijn te schadelijk voor het milieu. En geen enkele partij wil beschuldigd worden van milieuvervuiling. Sommige partijen zijn in het rood, als associatie met hun linkse verleden. Ook groen is populair, omdat het doet denken aan fris en vers. Maar de laatste jaren is wit het meest te zien. Omdat het staat voor zuiverheid. En omdat de logo’s er zo mooi op afsteken.

Maar wie zijn ze? Die mannen en vrouwen in hun witte jasjes. Waarom lopen ze daar? Wie betaalt ze en hoeveel krijgen ze betaald?

Anders dan veel mensen denken, krijgen ze niets betaald. Politieke partijen zijn, net als voetbalverenigingen, voor het grootste deel vrijwilligersorganisaties. Ja, wethouders krijgen vrij goed betaald. En raadsleden krijgen een vergoeding van een paar honderd euro per maand. Maar het overgrote deel van iedere politieke partij krijgt niets betaald. Voorzitters, secretarissen, folderaars, commissieleden. Allemaal vrijwilligers.

Maar waarom dan? Vaak om dezelfde reden waarom mensen lid zijn van een vereniging. Omdat het prettig is om om te gaan met gelijkgestemden. Omdat je wilt samenwerken om je omgeving te verbeteren. Hoe dat precies moet, daar denkt iedereen vaak weer verschillend over. Daarom zijn er ook verschillende partijen.

In sommige partijen is de Haagse partijlijn erg belangrijk en worden de standpunten daar bepaald. In een democratische partij denken al die vrijwilligers mee over de standpunten van de partij. Zo krijg je een programma wat breed gedragen wordt. Met heldere standpunten. En die standpunten wil je uitdragen. Bijvoorbeeld op de zaterdagmarkt. Omdat daar lekker veel mensen zijn.

De tijd is voorbij dat mensen massaal naar partijbijeenkomsten komen. Daarom moet je als politicus ook meer op pad.

Als kandidaat is het geweldig dat vrijwilligers hun vrije zaterdag opofferen om mee te helpen aan een goede verkiezingsuitslag. Dat heeft een partij ook nodig, want de meeste partijen hebben echt niet voldoende geld om advertenties te kopen in kranten, tijdschriften of op radio en tv.

Maar over die campagnebudgetten, en de herkomst van dat geld doe ik de volgende keer een boekje open.

Marc Hesp is communicatieadviseur en heeft diverse campagnes geleid. Voor Groot Groningen schrijft hij de komende weken over wat hem opvalt in de campagne voor Provinciale Staten. Dit is de eerste bijdrage richting de Provinciale Statenverkiezingen op 18 maart.