De tijd vliegt, maar de dagen gaan te traag. Prachtig titel van het laatste proza van de Groningse dichter Jean Pierre Rawie. En hij heeft nog gelijk ook. Helemaal als je ouder wordt. De dagen vliegen voorbij, maar ook de verveling slaat toe en dan lijkt de tijd weer stil te staan. Het is allemaal wat. Over tijd gesproken, het is weer de hoogste tijd om deze column te wijden aan de door mij verzamelde uitspraken van bekende en onbekende landgenoten.

Zoals van een voetballer van Roda JC die voorafgaande aan een wedstrijd ons toevertrouwd dat iedereen van iedereen kan winnen omdat voetbal nu eenmaal voetbal is en op een veld wordt gespeeld met een bal. Een keer wat anders dan het zo voorspelbare elf tegen elf of nog erger de bal is rond. Nee, dan Herman Finkers die ons allen in zijn oudejaarsconference de goede raad geeft om ons niets aan te trekken van het dogma omdat dit niet van deze tijd is. Herman draagt trouwens op oudejaarsavond schoenen van de Schoenenfabriek. Een zwarte en een gestreepte. Dezelfde Herman heeft zijn echtgenote liever dan geluk. Johan Cruijff mag in dit stukje natuurlijk niet ontbreken. Deze is ook weer prachtig. Vijf miljard mensen kennen mijn naam, maar ach, het zijn maar bedragen. Onovertrefbaar, die Johan.

Volgens cabaretier Paul Groot is humor overwonnen leed en is oud-voetbaltrainer Co Adriaanse van mening dat succes vele vaders heeft en dat falen niets anders is dan een wees. De weduwe van André Hazes, Rachel, vertelt de tv kijker dat als hadden komt, hebben te laat is. Deze uitspraak van Rachel heeft te maken met ruzie in de familie. In een aflevering van het populaire televisie programma De Rijdende Rechter roept een boze man dat hij zich niet langer laat uitmaken voor zoete koek en dat hij zelf zeker niet op elke slak een zoutje legt. De weduwe van de vermoorde Gerrit Jan Heijn is een groot denkende vrouw. Zij vergeeft zelfs de moordenaar van haar echtgenoot. Hank verwoordt het als volgt: Vergeving is een cadeau dat je aan jezelf geeft.

A split of second is een zin in de moeizame uitleg van scheidsrechter Roelof Luinge, terwijl Lieuwe van Gogh, de zoon van Theo, na een hevige woede uitbarsting roept dat hij toch maar mooi zijn galblaas heeft geleegd. Zo zie je maar weer, wie wat verzamelt, heeft zo maar 500 woorden. Nog 100 te gaan. Ik moet echt schiften. Heb veel teveel om op te schrijven. Deze van Peter R de Vries komt net door mijn ballotage. De mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest. Nog een van Peter: Wraak is een gerecht dat koud wordt opgediend en waar je lang op moet wachten. Ik ga er uit met Jenny Arean. Als Riek Balk in de serie Het Schaap beweert zij dat hoop hardnekkiger is dan een steenpuist. Goed om te weten. Doe er uw voordeel mee zou ik zeggen.