Excelsior houdt eenvoudig stand tegen fantasieloos FC Groningen
GRONINGEN – Een fluitconcert, scheldende supporters en balende spelers. Dat was de oogst na afloop van de thuiswedstrijd van FC Groningen tegen Excelsior (1-1). Het leverde trainer Erwin van de Looi na afloop meer vragen dan antwoorden op. Wat te doen? Het nieuwe systeem 4-4-2 na één wedstrijd alweer overboord gooien? Spits Danny Hoesen slachtofferen voor zijn opnieuw matige spel? Feit is wel dat deze ploeg bepaald niet overloopt van kwaliteit.
Want behoudens verdediger Eric Botteghin, spelmaker Tjaronn Chery en goaltjesdief Michael de Leeuw is er niemand te vinden met een absolute meerwaarde voor het elftal. Doelman Sergio Padt is een onzekere factor, die qua meevoetballen zeer matig is. Bij een klein beetje druk weet hij het niet meer. Rasmus Lindgren grossiert in overbodige balletjes breed. Maikel Kieftenbeld is nuttig, maar ook niet meer dan dat en Hans Hateboer liet zien waarom de technische staf normaliter meer vertrouwen heeft in Tom Hiariej dan de back uit Beerta.
Met andere woorden, het is gewoon erg veel middelmaat in de Euroborg en dan kun je nou eenmaal in een fase als deze zitten. Het is gewoon afwachten of spelers als Mimoun Mahi en Dino Islamovich zich doorontwikkelen om het concurrentieniveau in de selectie te laten toenemen. Spits Danny Hoesen mag wekelijks falen, aangezien de van Ajax overgekomen aanvaller nou eenmaal geen concurrentie van gelijk niveau heeft. Islamovich maakt een aardige indruk, maar wedstrijden afwerken in het tweede en af en toe een invalbeurtje is wel wat andere koek. Kortom, FC Groningen mist finesse en voetballend vermogen van achteruit. Het is te hopen dat de backs Martijn van der Laan en Lorenzo Burnet snel fit zijn, want dan kan trainer Erwin van de Looi linkspoot Yoëll van Nieff op het middenveld posteren. Van Nieff heeft namelijk al laten zien dat hij de ‘nummer 6’ positie uitstekend kan invullen. Bij het vorig jaar gepromoveerde FC Dordrecht was hij op die plek de revelatie van de Jupiler League, met zijn splijtende passes en prachtige vrije trappen. Aan de hand van Van Nieff meldde FC Dordrecht ineens in de top van de Eerste Divisie. Niet voor niets presteerde FC Dordrecht opeens veel minder toen FC Groningen de Stadjer terughaalde naar de Euroborg. Een middenveld met Van Nieff voor de defensie kan het voetbal van achteruit weer een impuls geven. Geen Rasmus Lindgren met zijn fantasieloze spel, dat brengt namelijk niets.
Wat dat betreft maakte Excelsior een betere indruk dan FC Groningen. Met een piepkleine begroting een redelijk elftal op de been brengen, dat niet eens slecht voetbalt en zich niet massaal terugtrekt voor de goal. Met Jordan Botaka beschikken de Rotterdammers over een van de revelaties van de Eredivisie en voor de rest zit het elftal van Marinus Dijkhuizen goed in elkaar. Afgezien van een flinke dosis opportunisme van FC Groningen in het laatste kwartier heeft Excelsior niet bovenmatig onder druk gestaan. En wanneer de Rotterdammers onder druk stonden, was er nog altijd aanvoerder Sander Fischer als laatste man. Vooral zijn aanwezigheid in het veld is al een verhaal op zich. Toen Joop Gall startte als trainer bij FC Emmen had hij Fischer niet meer nodig, want Antoine van der Linden was de gedroomde leider van de defensie. De supporters wilden Fischer houden, maar Gall was onverbiddelijk. Fischer liet zich niet uit het veld slaan en knokte zich via AGOVV terug op de voetbalkaart, waar Excelsior hem oppikte. In de Eredivisie is de robuuste stopper opeens aanvoerder. Het kan verkeren.
Datzelfde geldt voor FC Groningen. Het houdt niet over, maar twee overwinningen op rij en de wereld ziet er weer heel anders uit. Aan de trainers Erwin van de Looi, Dick Lukkien en Marcel Groninger om FC Groningen weer aan het voetballen te krijgen, en de ploeg vooral weer aantrekkelijk te laten voetballen.