Ik was weer eens in Euroborg. De FC voetbalde tegen de Philips Sport Vereniging en ik wilde Memphis zien. En Luciano Narsingh, een van de weinige nog klassieke rechtsbuitens in Nederland. Achterlijn halen en voorzetten. Net als vroeger mijn oom Klaas van Dijken in het eerste van Be Quick. Op de perstribune zit ik naast Thijs Slegers, de PSV-watcher van Voetbal International. Thijs verwondert zich vooral over het postuur van Jafar Arias en Martijn van der Laan, die trouwens in de slotminuut nog een punt redt voor Groningen door de bal van de doellijn te trappen. Zijn die jongens niet te zwaar Piet? Nee Thijs, dat is hun bouw. Voor aanvang vraag ik mij af hoe de backs van de FC zich zullen houden tegen Memphis en Narsingh? Gelukkig valt het mee. PSV had voor de rust wel vijf keer moeten scoren, maar verder bleef zowel Hateboer op rechts en Van Nieff op links redelijk op de been. Zeker in het tweede bedrijf. Voor een broodje in de rust ben ik weer net te laat in de persruimte en zie dat collega Jan Joost van Gangelen van Fox meer geluk heeft. Opvallend bij thuiswedstrijden is de ellenlange keiharde intro voor de spelers het veld betreden. Wel mooi is dan weer de naadloze overgang naar het beroemde nummer van Van Halen. Kippenvel. Tjonge, wat is die keeper Padt goed. Met armen en benen pareert hij alles en is iedereen de baas. Narsingh is nog het dichtst bij, maar met een uiterste krachtsinspanning houdt Padt de bal buiten de palen. Het is daarom doodzonde dat hij bij het enige doelpunt van de gasten een inschattingsfout maakt. Het zij hem vergeven, de doelman is terecht man of the match. De goal van Groningen is wonderschoon. De onnavolgbare actie op links van invaller Mahi gevolgd door een steenharde voorzet en De Leeuw bij de tweede paal die prachtig in kopt. Een juweel! Hoesen is weer dichtbij zijn tweede doelpunt en ik zie dat het kostuum van trainer Cocu net iets modieuzer is dan die van Van de Looi. Een kniesoor die hier op let, van veel meer importantie is het gevoel dat het publiek overhoudt aan de enerverende partij voetbal dat op de mat is gelegd. Meestal ga ik met een gelijkspel in eigen huis met een kater naar huis, nu niet. FC Groningen laat zich van zijn allerbeste kant zien en meer dan het ene punt zit er niet in. Na afloop is trainer Cocu teleurgesteld. Terecht vindt hij dat PSV twee punten heeft laten liggen in Euroborg. Het legioen van de FC heeft hier geen boodschap aan en staat zoals gewoonlijk pal achter de ploeg. Het scoren blijft weliswaar moeilijk, helemaal als je afgeleid wordt door een tiental duiven vlakbij de cornervlag. Het zullen wel verse wormen zijn geweest die de beesten bezig houden. Kijk, daar heb je dus bij kunstgras geen last van.