Lea van der Tuin ruim drie jaar wethouder in Oost-Groningen

KORNHORN – Vier jaar lang was ze wethouder in de gemeente Grootegast en na een uitstapje in de Provinciale Staten is ze het nu alweer drie jaar wethouder in Bellingwedde: Lea van der Tuin uit Kornhorn. Volgens de wethouder zijn de gemeenten niet zo verschillend, maar kunnen ze wel veel van elkaar leren.

De reis van haar huis naar het gemeentehuis duurt dagelijks een uur, de terugweg even lang. Toch hoor je Van der Tuin niet klagen. “Ik ken genoeg mensen die in Zwolle werken en dan zeg je ook niet dat ze ver hoeven te reizen.” Volgens haar zijn er vooral overeenkomsten tussen de gebieden. “Met de directeur van Staatsbosbeheer daar, spreek ik nu ook hier,” zegt ze. Wel zijn de inwoners van Bellingwedde volgens haar directer. “Er is wel respect voor de wethouder, maar de mensen zijn recht voor hun raap.”

Van der Tuin kwam ruim drie jaar geleden in de gemeente terecht. Daar had zich net een politieke crisis voorgedaan, waarna enkele nieuwe wethouders nodig waren. De kersverse wethouder viel direct met haar neus in de boter. “De ene dag werd ik geïnstalleerd, de volgende dag stond het vaststellen van de begroting op de agenda. Gelukkig was er wel begrip voor dat ik af en toe gesouffleerd moest worden.”

Zo fris in een gemeente waar het politiek instabiel is, heeft volgens Van der Tuin zijn voordelen. “Je staat er vrijer en opener in,” zegt ze. “Vanuit de Staten was ik er wel eens geweest, maar eigenlijk kende ik de gemeente niet goed. Wat me meteen opviel was dat de organisatie geweldig was. Ze hadden net de vorige wethouders ingewerkt, maar wilden ons met net zoveel enthousiasme bijpraten.” Wel verbaasde ze zich over de vele moties die in de gemeenteraad aan bod kwamen. “Ik was vooral verbaasd over de houding die mensen hadden, zo tegen elkaar in de raad.”

Begin vorig jaar was die situatie volgens haar totaal anders. “Mensen hadden de balans opgemaakt en tegen elkaar gezegd dat ze zo niet verder wilden. Er had een kentering plaatsgevonden en de mensen waren meer dan gematigd geworden. Iedereen had weer het idee dat we werkten voor de inwoners van de gemeente.”

Zelf bereidde ze zich al sinds december 2013 voor op een nieuwe baan. “Ik was al begonnen met een re-integratie project, omdat ik zo min mogelijk van wachtgeld gebruik wilde maken.” De verkiezingen volgden en de SP werd de grote winnaar. Hoewel de partij onderhandelde, werd het uiteindelijk een coalitie van VVD, PvdA en CDA. De eerste twee partijen hadden daarvoor in de oppositie gezeten. “Het was logisch geweest dat het voor mij na de verkiezingen einde oefening was geweest, maar ik mocht blijven.”

Waar Van der Tuin de gemeente mee op de kaart zette, was haar aanpak van de zorg vanuit de AWBZ. Waar andere gemeenten de bestaande contracten met een jaar verlengden, pakte Bellingwedde het anders aan. Nu krijgen mensen met een handicap dagbesteding in het dorpshuis. “Wij vonden dat de krimp ook wel een kans kon zijn. Dorpshuizen en voorzieningen kunnen we hiermee op peil houden.”

Of ze ooit terugkeert als wethouder in het Westerkwartier als de gemeente Bellingwedde, zoals nu gepland, op 1 januari 2018 ophoudt met bestaan? “Zeg nooit ‘nooit’, maar ik ben wel van de leer die zegt dat je niet weer raadslid moet worden als je wethouder bent geweest. Voor nu ben ik met trots en plezier wethouder in Bellingwedde.”