André de Wit is manager bij SW-bedrijf Synergon. Hij schrijft deze week over het onderwerp Participatie.
Participatie: 1) Aandoal 2) Aandoal argens in hebb’n 3) Belang 4) Mit daun 5) Doalneming 6) Doalnoame 7) Eem met ‘n ander aan de gang
Voor de mensen die bij Synergon werken, betekent dit woord een definitieve verandering. Op 27 februari is bekend gemaakt dat Synergon, Wedeka en de gemeentelijke Werkpleinen in de toekomst één organisatie zullen worden. Synergon, Wedeka en de Werkpleinen van de gemeenten worden omgevormd tot één organisatie voor alle doelgroepen van de Participatiewet. In het zogenaamde Akkoord van Westerlee is afgesproken dat er flink op detacheren zal worden ingezet.
Goed nieuws, want er wordt (samen)gewerkt aan onze toekomst. Niet alleen voor medewerkers met een beperking, maar ook voor mensen zonder een werkzaam bestaan en voor de ontwikkeling van ons Oost Groningen. We doen iets gemeenschappelijks en we bundelen krachten, waarbij er oog blijft voor het bieden van beschermd werken. Er is aandacht voor zelfredzaamheid en gedrag, het opdoen van ervaring, voor opleidingen, cursussen en het overdragen en bundelen van kennis. En dat met de nadruk op mogelijkheden voor werk. Onder meer door middel van detachering.
Detachering wil zeggen dat medewerkers tegen betaling worden uitgeleend aan provincie, gemeenten, instellingen of bedrijven. Het is werken bij een regulier bedrijf onder bescherming van de cao voor de sociale werkvoorziening (sw). Voor het onderhoud van het groen in de gemeente Oldambt bijvoorbeeld wordt dit jaar overgeschakeld op detachering. Er worden wijkteams gevormd door gemeentelijke medewerkers en gedetacheerde sw-medewerkers. Samen wordt er gewerkt in het groen en -als het nodig is- op andere plekken. De gemeente bepaalt zo zelf waarop kan worden ingezet en daardoor kan er flexibeler, efficiënter en effectiever worden gewerkt. Zo kan er naast schoffelwerk ook besloten worden om snoei-, of zaagwerk uit te laten voeren. Of zwerfvuil te verzamelen of verkeersborden te reinigen als dat zo uit komt. Dit werkt praktischer en het scheelt euri’s en uiteraard blijft er aandacht voor het sociale aspect en de arbeidsbeperking. Maar de nadruk ligt op de mogelijkheden in plaats van op de beperkingen. De nadruk ligt op participatie! Mooi toch?!
