Echt goed verdiend heeft Claus Boekweg niet bij FC Groningen. Tachtig duizend gulden bruto, dan houdt het wel op. Seizoenenlang heeft Claus voor dit bedrag gevoetbald. Hij zeurde nooit, zelfs niet toen hij hoorde dat ploeggenoot Milko Djurovski een slordige vier ton per seizoen opstreek. En toen Claus er dan eindelijk ook wel twintig duizend gulden bij wilde kon dat niet en liet FC Groningen hem gaan. Een slechte zet van de club zo zou later blijken. In de seizoenen die volgden werd Boekweg vaak node gemist als centrale verdediger. Op Claus Boekweg kon je als voetballer altijd aan. In elke wedstrijd deed hij zijn stinkende best en hij stelde de trainer en de ploeg nimmer teleur. Claus ging altijd tot het gaatje. De geboren stadjer begon op achtjarige leeftijd te voetballen bij de christelijke voetbalvereniging Lycurgus in de wijk Vinkhuizen. Was het niet op het veld, dan was het wel op straat, Claus Boekweg zag je bijkans nooit zonder een bal. Zijn latere vrouw Harma woonde ook in Vinkhuizen en bij haar voor de deur in de Radiumstraat vertoonde Claus veelal zijn kunsten. Met Harma heeft hij twee kinderen gekregen. Het allerliefst zou Boekweg in Italië hebben gevoetbald. Dat was zijn grote droom. In een sportwagen naar de training en genieten van het zoete leven. Helaas voor hem is de serie A een onvervulde wens gebleven. FC Groningen en FC Zwolle, hoger reikte zijn niveau niet. Sinds het seizoen 1986/1987 verdedigde hij samen met John de Wolf het centrum van de FC. Claus was beretrots dat hij mocht samenspelen met Hennie Meijer, Milko Djurovski en René Eykelkamp. Frappant is zeker dat de toenmalige scoutingcommissie van FC Groningen tijdens een wedstrijd van Lycurgus tegen SC Meppel gekomen was voor een speler van de Drenten, maar dat uiteindelijk hun keuze viel op Claus Boekweg. Beetje vergelijkbaar met de transfer van Luis Súarez, toen Hans Nijland en Henk Veldmate ook voor een andere voetballer op de tribune zaten.  Claus Boekweg was zestien jaar toen FC Groningen besloot hem een kans te geven. Samen met spelers als Henk de Haan, Ernst Söllner en Otto Halmingh voetbalde Claus in het tweede elftal onder de toenmalige assistent-trainer Henk Nienhuis. De assistent was snel klaar met Boekweg. Veel te licht was zijn conclusie en Claus verkaste naar Be Quick. Op de Esserberg liet hij een seizoen lang zien hoe goed hij kon verdedigen en wekelijks was Boekweg de uitblinker. Be Quick promoveerde mede door zijn inbreng naar de eerste klasse en Claus Boekweg kreeg aan de de Zaagmuldersweg zijn tweede kans, die hij nu wel met beide handen pakte. Geen denken aan dat iemand hem nog weg kreeg uit het Oosterpark. Claus maakte vanaf de bank zijn debuut in de Alkmaarder Hout tegen AZ ’67. De van Sparta gekomen Ron van de Berg raakte in die voor Boekweg memorabele wedstrijd geblesseerd en Claus mocht hem vervangen. Zijn directe tegenstander was niemand minder dan de geboren spits Pier Tol, maar tegen Claus Boekweg kreeg de Volendammer geen poot aan de grond. FC Groningen wint de uitwedstrijd met 4-0 en Jan en alleman is lovend over het debuut van Claus. Hij breekt definitief door als pure mandekker met naast zich John de Wolf als vrije man. Een meer dan goed koppel is het. Claus en John zijn buiten het veld uitersten, maar binnen de lijnen staat het duo immer bokje voor elkaar. Wanneer Hans Westerhof trainer wordt van FC Groningen poseert hij Claus Boekweg pontificaal op de rechtsback positie. Dat vindt Claus niet leuk. Voorstopper, dat is toch zijn plek. Had hij zelfs Jong Oranje mee gehaald. Toentertijd waren er zelfs clubs die belangstelling voor hem hadden getoond. Zoals Roda JC en ook Ajax. Trainer Westerhof wist echter niet van wijken. Rechtsback besliste de Achterhoeker, dat is de plek voor Boekweg. Nog altijd vindt de stadjer dat Westerhof hem als voorstopper had moeten laten staan. Misschien had ik dan wel het grote Oranje gehaald? Na bijna elk seizoen wilde Claus Boekweg wel iets anders. Een nieuwe uitdaging. Hij was wel klaar met de route Vinkhuizen richting Oosterpark . Het liefst wilde Claus natuurlijk naar Italië, maar het werd uiteindelijk PEC Zwolle. Na 9 seizoenen en 268 wedstrijden FC Groningen is het dan eindelijk zover. Claus Boekweg verlaat de Big City en nestelt zich in de Overijsselse hoofstad. Claus en Harma gaan in Meppel wonen. Het is wel wennen voor de Groninger. Ze hebben in Zwolle niet echt de instelling en de mentaliteit die hij gewend is. De realiteit is echter wel dat Claus Boekweg eindelijk beseft dat FC Groningen voor hem als voetballer het hoogst haalbare is geweest. En dat is voor de geboren Groninger een geruststellende gedachte. In het seizoen 2003/2004 keert hij nog even terug in zijn geliefde Oosterpark en speelt hij nog 24 keer in de hoofdmacht. Op 3 maart van dit jaar wordt Claus Boekweg 50 jaar. Als trainer volgde hij in maart 2009 Jan Everse op bij PEC Zwolle. Negen maanden was Boekweg hoofdtrainer, waarna hij van januari 2010 tot maart 2012 bij de club uit Zwolle als assistent-trainer fungeerde.  Vanaf 2013 trainde Claus de jeugd van Emmen, waar hij ook als speler nog een seizoen actief was, om in 2015 trainer van het Drentse Dalen te worden. Voorheen werkte hij nog bij Alcides in zijn woonplaats Meppel, bij Sportclub Erica en even bij WKE. De man die in zijn betaalde carrière 292 wedstrijden voor FC Groningen speelde, 210 keer in actie kwam voor Zwolle en afsloot met 35 matches in het eerste elftal van Emmen, kan niet zonder het spelletje. Claus Boekweg is een echte liefhebber, die met zijn 537 wedstrijden bij drie clubs het record van Jan van Dijk bij FC Groningen evenaart. Voorwaar een aantal om trots op te zijn.

Piet van Dijken.