TER APEL – Hij is inmiddels een begrip in de Noordelijke autosportwereld. Voorzitter van de Noord-Nederlandse Ovalracing (N.N.O.) Frits d’Haan. Als jongeman ‘per ongeluk’ betrokken geraakt bij het ovalracing en Ter Apel en nu, 37 jaar later, nog altijd iedere zaterdag hard aan het werk om het circuit tiptop in orde te maken voor de zeven racedagen die er jaarlijks worden georganiseerd. Of eigenlijk zes racedagen. De zevende is een toetje voor de liefhebbers, maar daarover straks meer.

Het is 1979 als de eerste ovalraces worden verreden in het autosportstadion “De Polderputten” in Ter Apel. Maar wie een racedag wil organiseren gaat niet over één nacht ijs. Er ligt niet zomaar een circuit waar je auto’s overheen kan laten scheuren. Daar gaat veel denken en hard werken aan vooraf. Een groep raceliefhebbende pioniers zagen in het midden van de jaren ’70 spectaculaire races op het ovalcircuit in Breda en besloten dat spektakel ook in het noorden des lands aan te bieden. Na wat te hebben rondgekeken kwamen ze uit bij een 550 meter lang circuit in Ter Apel, diep weggestopt in het Groningse land. Niet geasfalteerd, dus er was een berg werk te verzetten alvorens de eerste races georganiseerd konden worden. Daar werd in 1977 dan ook dapper mee begonnen. Dat ovalcircuit in Ter Apel? Dat zou en moest er komen.

Het is in datzelfde 1977 als de toen nog 24-jarige Frits het terrein op komt lopen om mee te helpen. Een circuit in Ter Apel. Dat lijkt ook de jonge Frits d’Haan wel wat. “En zo rol je er dus ongemerkt in”, vertelt de inmiddels 63-jarige Frits. “Toen het circuit in 1979 daadwerkelijk werd geopend en er races werden georganiseerd, werd ik gevraagd om plaats te nemen in de jury. En vandaaruit kwam ik ook vrij snel in het bestuur terecht. Op dat moment is het hek van de dam en word je gegrepen door de races, de mensen en het verslavende aspect van het organiseren.” Anno 2016 is Frits niet meer weg te denken uit de organisatie en het bestuur van de N.N.O. “Iedere zaterdag rijd ik met veel plezier weg uit mijn woonplaats Hoogeveen om te ‘knutselen’ op het circuit in Ter Apel”, zegt hij. “Daar zijn we altijd bezig met het verbeteren van het circuit en het vervangen van oude en kapotte onderdelen. Dat doen we overigens zonder subsidie of andere vormen van overheidsbijstand. Het is allemaal op eigen kracht met behulp van sponsoren, reclameborden en de recettes die we ontvangen op wedstrijddagen.” Frits is al 37 jaar betrokken bij de races in Ter Apel. “Een groot deel van mijn leven inderdaad”, bevestigt hij. “Maar ik zou niet anders willen en blijf er ook nog lang mee doorgaan.” Gemotiveerd blijven is dan ook geen probleem voor Frits. “Je moet gewoon steeds blijven denken dat je onmisbaar bent”, vertelt hij met een knipoog. “Zonder gekheid. Ik heb er nog altijd veel plezier in. Zodra je met tegenzin heengaat, moet je uitstappen. Alhoewel er maar zeven evenementen per jaar worden georganiseerd is dit gewoon een intensieve hobby.”

“Hele carrières ontwikkelen zich in Ter Apel”

Zeven evenementen. Toch staan er jaarlijks maar zes wedstrijddagen voor het ovalracen op het programma. “Het zevende evenement dat dit jaar op 9 oktober wordt gehouden is onze speciale Autocrossdag”, vertelt Frits. “Een dag vol spectaculaire races tussen rijders die normaal gesproken op zand crossen. Dat is toch een hele andere tak van sport. Ovalracing gaat vaak netjes en gestructureerd, het is verboden –opzettelijk- contact te maken met je collega coureur waardoor de races vrij ordelijk verlopen. Dat is met deze jongens wel anders. Die scheuren moeiteloos twintig rijen dik door de bochten, bij wijze van spreken.” De Autocrossdag kan dan ook rekenen op veel belangstelling van zowel rijders als publiek. “Op de reguliere racedagen trekken we zo’n honderd rijders naar het circuit”, weet hij uit zijn hoofd. “Bij dit evenement waren er vorig jaar tweehonderd rijders aanwezig en zeer veel publiek. De races gaan dan ook door van vroeg van in ochtend tot laat in de avond. Een dag hard werken, maar dat is dit evenement meer dan waard.” Blijft de vraag waarom er dan niet vaker een Autocrossdag wordt georganiseerd. Als het circuit afhankelijk is van recettes en juist dit evenement zo populair is, lijkt het voor de hand liggend daar meerdere dagen van neer te zetten. “Daar hebben we wel eens over nagedacht”, aldus de voorzitter van de N.N.O. “Maar deze jongens kunnen de hele zomer terecht op het zand. Overal in Nederland worden races georganiseerd in hun klasse en dat doen ze dan –logischerwijs- toch liever. Pas aan het einde van het seizoen zijn ze bereid om naar Ter Apel te komen voor de laatste cross van het seizoen. En ach, weet je? Iets dat maar één keer per jaar langskomt blijft ook speciaal. Dus zo heel erg jammer is het ook weer niet.” Nee, dan datgene waar de baan groot in is geworden; Ovalracing. Zes keer per jaar trekken uit voornamelijk Noord-Nederland, maar ook zeker uit Duitsland, rijders richting Ter Apel om uit te maken wie er aan het eind van het seizoen met de eer mag gaan strijken. “De eerste twee races zijn nu inmiddels geweest”, vertelt Frits d’Haan. “Tijdens de Paasraces en op Hemelvaartsdag is het altijd ontzettend druk op het circuit. Als het weer een beetje meewerkt hebben we al snel 2500 bezoekers.” Deze bezoekers krijgen vervolgens een dag lang prachtige races voorgeschoteld in diverse klasses. “We hebben een standaardklasse waarin in principe iedereen kan instappen. De klasse is opzettelijk low-budget gehouden. Feitelijk heb je alleen een auto nodig die aan de voorwaarden voldoet, een goedgekeurde helm en een rijbewijs”, aldus Frits. “Dus geen racelicentie.” Mocht iemand dus nog carrière willen maken als ovalcoureur, het kan in Ter Apel! Als alle brandbare onderdelen uit een auto zijn gestript, kan er al snel mee geracet worden. “Het komt regelmatig voor dat iemand instapt in de standaardklasse en vervolgens doorgroeit naar de sportklasse en uiteindelijk de superklasse. Daar komen natuurlijk wel steeds meer eisen bij kijken, maar wie eenmaal aan het racen is geslagen blijft gaan. We hebben hier hele carrières zien ontwikkelen.”

“Speciale Klasses en Grote Prijzen”

Naast de standaardklasse, de sportklasse en de superklasse worden er nog aantal andere disciplines op het circuit van Ter Apel verreden. BMW-liefhebbers komen zeker aan hun trekken bij de BMW 325i e36 klasse, alwaar met het merk BMW wordt gekeken wie over de beste stuurmanskunsten beschikt. Tijdens de races kunnen daarin ook punten gescoord worden voor de NNO-NOV BMW Cup, een samenwerkingsverband tussen de organisatoren in Lelystad en Ter Apel. “Een extra titel waarbij drie races in Lelystad en drie races in Ter Apel meetellen voor het eindklassement”, vertelt Frits. “Een mooi evenement dus.” Op 5 juni komt daar nog een speciale prijs bij: De Gouden Helm. “Dat hebben we ooit ingevoerd om extra rijders te trekken. Er is voor dit kampioenschap dat in één dag wordt gereden geen voorinschrijving, we kijken op de dag zelf wie er aan de start verschijnt. De coureurs krijgen twee plaatsingsmanches voor de kiezen waarin zij punten kunnen verdienen. Degene met de meeste punten start vooraan bij de race en heeft een serieus voordeel. De winnaar wint de Gouden Helm.” De rijder die zich als beste kwalificeert vooraan laten starten, dat klinkt logisch. Toch is dat volgens Frits helemaal niet gebruikelijk in het ovalracen. “Normaal gesproken start bij ovalracing de snelste achteraan en de langzaamste vooraan. Dat maakt ovalracing ook zo spectaculair, je krijgt dat de snellere coureurs zich naar voren moeten gaan werken en dat is niet zo gemakkelijk op een ovale baan van 550 meter. Temeer omdat ze elkaar niet mogen aanraken en netjes moeten blijven rijden. Er zijn in de loop der jaren genoeg snelle coureurs geweest die gedurende de race hun kop verloren en de race vergooiden.”

Een andere klasse waar Frits erg trots op is, zijn de National Hotrods. Oude Engelse, en dus rechts gestuurde, auto’s die het tegen elkaar opnemen in tegengestelde racerichting. “Normaal gesproken rijden de deelnemers linksom tegen de klok in”, weet Frits. “Bij de Hotrods rijden ze met de klok mee, rechtsom. Op z’n Engels.” In het weekend van 3 en 4 september komen de Hotrods extra aan bod. Gedurende het ‘Speedweekend’ wordt er fel gestreden om de ‘Euromaster of National Hotrods” en de ‘Dutch Open 2.0 litre Hotrods’. “Daarbij komen ook coureurs uit Engeland over”, aldus de voorzitter. “Die willen natuurlijk niet die hele reis afleggen voor een ééndaags evenement, daarom hebben we er een weekend van gemaakt. En dat werkt goed. Het is inmiddels écht een Euromasters-kampioenschap geworden waarin verschillende nationaliteiten tegen elkaar strijden. Spanning gegarandeerd!”

Na al die jaren zit de sleet er bij Frits d’Haan nog niet op. Vol enthousiasme vertelt hij honderduit over zijn grote passie racen, en dan met name in Ter Apel. Met liefde rijdt Frits nog iedere zaterdag de ruim 100 kilometer heen en weer van zijn woonplaats Hoogeveen naar Ter Apel om te werken aan de baan waarvoor hij al liters bloed, zweet en tranen heeft gelaten. Altijd gemotiveerd en nooit verzakend. Inmiddels is d’Haan 63 jaar en is hij al 37 jaar betrokken bij het ovalracen. Het einde is nog niet in zicht en “ik moet er ook niet aan denken”, aldus de man die niet anders zou willen dan wat hij nu doet. In dat licht gezien is nog eens 37 jaar erbij helemaal niet ondenkbaar voor de grootste racefanaat in Noord-Nederland.