GRONINGEN – ‘Voor 1.500 euro is –ie voor jou!’, roept directeur Jelle Holtkamp van Stichting Mamamini naar de redacteur van Groot Groningen. Gevolgd door: ‘Geweldige bank, of niet dan? Echt een koopje!’, zegt Holtkamp over de blauw lederen designbank die in de winkel zeker tien mille heeft gekost. Het tafeltje dat erbij staat mogen we meenemen voor 150 euro. “En als je dat te duur vindt hebben we ze ook voor 15 euro.” Zo. Dat was een verrassende binnenkomer bij de vestiging van de populairste kringloopwinkel van Stad aan de Helperoostsingel. Ooit bedoeld voor mensen die weinig te besteden hebben, maar inmiddels winkelt tout Groningen graag bij de winkels van Mamamini. Je vindt er designmeubelen, maar ook theelepeltjes. Of boeken en rollators. Er valt te kiezen uit 850.000 verschillende producten.

In april werkt Jelle Holtkamp 4 jaar als directeur van de tweedehands warenhuizen in Stad, zoals hij de kringloopwinkels noemt. Een heerlijke baan, vindt hij. Holtkamp komt uit de kampeerwereld, een familiebedrijf in de buurt van Emmen. Vooral de zachte kant, het niet commerciële en de overlevingsstrategie (‘je streeft niet naar de korte termijn, je wilt lang bestaan’) spreekt hem aan. Bij Mamamini gaat het om hetzelfde, zegt hij. Holtkamp bewaakt dat de opbrengst hoger is dan de kosten, vormt samen met de adjunct en de administrateur het managementteam en ontfermt zich over de 225 man sterke vrijwilligersteam. Kijkt of er eventueel nieuwe banen gecreëerd kunnen worden. Het geld dat de kringloopwinkels binnenhalen met de verkoop van de tweedehands meuk wordt, na aftrek van kosten, door een speciale commissie verdeeld over een aantal goede doelen. Organisaties die in aanmerking willen komen voor een gift, kunnen zich van tevoren aanmelden bij het Mamamini Fonds. Vorig jaar heeft de stichting 45.000 euro verdeeld over 20 verschillende organisaties, het jaar daarvoor was dat 50.000 euro. “En daarvan blijft niets aan de strijkstokhangen, want die hebben we namelijk niet bij onze stichting. We hebben geen aandeelhouders, geen eigenaren en geen mensen die de winst op kunnen eisen. Mamamini is van niemand en daarmee een beetje van ons allemaal. Als er in jaar iets overblijft wordt dit altijd in een spaarpot gestopt. We hebben een spaarpot voor maatschappelijke doelen, maar ook voor een spaarpot voor investeringen die nodig zijn om onze organisatie gezond te houden. Zo kunnen we blijven doen wat we al sinds 1989 doen: het zo goed mogelijk nastreven van onze doelstellingen. En al deze doelstellingen hebben één ding gemeen: ze zijn ‘Goed voor Groningen’.

De doelstellingen van Mamamini vormen de kern van de organisatie als de jaarringen van een boom. Daar draait alles om. “Wat die doelstelleningen precies zijn? Wij noemen ze de 3 M’s. Milieu, (hergebruik van spullen), Minima, (spullen en kleding voor mensen met weinig geld maar ook het steunen van goede doelen voor minima,  zoals de Voedselbank) en de laatste M staat voor Meedoen, het bieden van werkplekken. Mensen werken hier om heel verschillende redenen. Het kan zijn dat iemand eenzaam of alleen is en behoefte heeft aan sociale contacten, of iemand die in de WW zit, maar gedemotiveerd raakt door thuis te zitten. Studenten die een bijbaantje willen zijn er ook, net als mensen vanuit de verslavingszorg. Ze bouwen hier weer ritme op.”

Vier Mamamini’s zijn er inmiddels. De eerste werd in de tachtigerjaren gevestigd aan de Noorderhaven, in een pand waar ze van de gemeente anderhalf jaar mochten blijven zitten. In 1989 verkaste de inmiddels populaire kringloop naar de Noorderbinnensingel, in een eigen pand. Daarna volgde de Helperoostsingel, met 2 panden (één voor de spullen en aan de overkant een vestiging waar alleen tweedehands kleding te koop is) en kwam er een locatie aan het Damsterdiep. Het unieke van de winkels is, dat je er ongeveer je hele huis mee in kunt richten. Banken, stoelen, kasten, lampen, kleedjes, bedden, wasmachines, spiegels en behoorlijk wat tierelantijnen om de boel wat aan te kleden. Als je goed zoekt, vind soms de meest bijzondere spullen. Design voor een prikkie. “Het komt voor dat we, zonder dat we het in de eerste instantie doorhebben, exclusieve exemplaren van iets in handen hebben. Spullen waar we achteraf veel te weinig voor hebben gevraagd. Handelaren hebben een neus voor design en spullen die hip zijn. Of ze nemen in één keer zes rollators mee. Want handelaren komen hier ook. Je kunt wel zeggen: die willen we niet, dat zeiden we vroeger. Maar zo werkt het niet. Wij zetten hier oude spullen om in geld. Wie het koopt, maakt niet uit. Aan afdingen doen we in ieder geval niet. We komen ook wel eens dingen tegen waarvan we geen idee hebben wat het is. Heel vreemde producten. Dan zoeken we net zolang tot we erachter zijn wat het is, bijzonder leerzaam kan ik je vertellen, lacht Holtkamp die zelf z’n hele woning heeft ingericht met Mamamini-spullen. “Ik ben gek op tweedehands. Het idee dat het al een heel leven heeft gehad spreekt me aan. Soms kan ik in één keer helemaal verliefd zijn op iets. Maar heb inmiddels wel met mezelf afgesproken dat ik eerst twee rondjes moet lopen. Als ik het dan nog steeds geweldig vind, neem ik het.”

Mensen die spullen over hebben, wat het dan ook is, kunnen het bij Mamamini brengen. Of laten ophalen, want dat behoort ook tot de mogelijkheden. Voorwaarde is wel dat de spullen schoon en heel moeten zijn. “Banken met scheuren willen we niet. Matrassen met vlekken ook niet. Matrassen hebben we sowieso weinig. Alleen bij hoge uitzondering. Als ze er als nieuw uitzien. Spullen met een stekker controleren we altijd voordat ze in de winkel belanden. En verder hebben we heel veel tierelantijnen. Kopjes, vazen, serviezen, boeken, speelgoed, schilderijen. Zo’n 850.000 verschillende producten. De omzet ligt tussen de 1.6 en 1.7 miljoen euro, de gemiddelde prijs op 1,95 per artikel. We verkopen een bank van 1.500 euro, maar ook een theelepel van 10 cent. Het is hier áltijd druk. En dat is bijzonder. Helemaal als je het vergelijkt met een meubelboulevard of de binnenstad. Mensen weten ons te vinden. Dat geldt voor iedere locatie. Bij Mamamini kom je niet per se om te kopen. Lekker op je gemak rondslenteren en tegen iets leuks aanlopen, dát is Mamamini.” Een jonge dame verlaat lachend per fiets de parkeerplaats van de Mamamini aan de Helperoostsingel. Met haar ‘spiksplinternieuwe’ rotanstoeltje onder haar snelbinders.