GRONINGEN – FC Groningen. Er is altijd reuring rond de club. Nu ook weer. De resultaten zijn matig, het spel nog veel minder. De Euroborg loopt leeg, supporters keren de club de rug toe en een avondje FC Groningen is geworden tot een sfeerloze aangelegenheid. Zonder trommels tegenwoordig zelfs. Ondertussen werd de selectie smaller en bleef het tijdens de transferperiode erg rustig in Groningen, dat wel afscheid nam van Albert Rusnak, Danny Hoesen en Hans Hateboer. Kortom: FC Groningen zit in zwaar weer. Er zal ongetwijfeld verstandig beleid gevoerd worden, de supporter heeft daar lak aan. Die wil gewoon een ploegje zien dat er voor gaat. En als NEC dat kan, als Excelsior dat kan en zelfs GA Eagles dat kan – in thuiswedstrijden- waarom de FC dan niet? Maar: gelukkig is er een nieuw beleidsplan dat stelt dat FC Groningen weer attractief moet gaan spelen met nadruk op de jonge en fysiek sterke speler. Dat vergt – zo hebben de leidinggevenden bedacht- ook een andere manier van scouten.
Binnen alle geledingen van de club is het wat onrustig. Zelfs tussen de clubwatchers. Wim Masker wordt gezien als de man met het meeste verstand van voetbal. Dat zou zomaar kunnen, Wim geeft echter nooit een mening en zeker niet als die enigszins in het nadeel van FC Groningen uit zou pakken. Het is voorzichtigheid troef, behalve als er niemand van de clubleiding of staf aanwezig is. Dat is Wim’s goed recht overigens. Piet van Dijken heeft wél een mening, gevraagd en ongevraagd, en veegde onlangs in deze krant de vloer aan met Masker. Dat mag, Piet geeft slechts zijn mening. Dit was echter weer aanleiding voor de mannen van FCG Radio om op hun beurt hun mening te geven. Niet over het spel van FC Groningen, het aankoopbeleid of de directie, maar over Piet. De mannen van de radio vonden de mening van Piet belachelijk.
Nog een keer: de mannen vonden de mening van Piet belachelijk.
Alsof een mening als belachelijk beschouwd kan worden. Piet vindt iets van iemand anders. Mag Piet vinden. Het is maar goed dat Piet nooit naar de uitzendingen van deze mannen luistert, overigens. Hij zou zich groen en geel ergeren. FCG Radio is namelijk fan-radio. Het is spelers en medewerkers aaien en vooral en altijd naar de mond praten. Het is alles zo positief mogelijk bekijken. Het is altijd een lichtpuntje zien in een aardedonkere tunnel. De makers van het programma zijn fans. Ze zijn blij dat ze er bij mogen zijn. Alle doelpunten zijn schitterend, matig spel is redelijk spel en de trainer van FC Groningen heeft altijd gelijk. De jeugdtrainers worden geïnterviewd alsof ze onze Lieve Heren zijn. Geen woordje kritiek dus. Stel je voor dat meneer de jeugdtrainer de mannen niet langer te woord wil staan.
Ondertussen houdt Wim Masker zich vooral aan de feiten, zoals we gewend zijn. Hij doet niet mee aan negativisme. Dat is niet verrassend. ‘Er huilen’, zo liet Wim op Twitter weten, ‘al zoveel mensen in het bos’. Wat Wim, de mannen van de radio en ook Piet zich af moeten vragen is het volgende: huilen die wolven in het bos heel misschien een beetje terecht?
Toen de spelers van FC Groningen in de rust van het duel tegen Excelsior een geweldig fluitconcert kregen, vonden de mannen van de radio dit ongepast. Zo namelijk, vonden ze, help je de ploeg niet. Alsof dat een ieders taak is om jongens die meer dan twee ton verdienen een hart onder de riem te steken na een volledig mislukte helft tegen nota bene Excelsior. Een schande was het, dat fluitconcert en nog schandaliger was het dat fluitconcert te begrijpen. Welnu, beste mensen: het fluitconcert kon mij persoonlijk niet striemend genoeg.
Verhaaltje. Ik ga met m’n zoon en drie vriendjes naar het voetbal. Ik koop vier kaartjes, wat muntjes en ben voor een voetbalduel tegen Excelsior een vermogen kwijt. Geen probleem, maar dan wil ik toch wel graag enigszins vermaakt worden. Net zoals ik naar de bioscoop ga. Koop ik ook een kaartje, ga zitten en wil een leuke film zien. Zelfde geldt voor het theater. Voetbal is, zo zeggen ook de beleidsmakers bij alle betaalde voetbalclubs, amusement. Vertier. Spanning en sensatie. Mag ik dan – honderd euro lichter- fluiten of tenminste wat kritiek leveren als ik drie kwartier naar elf angsthazen zit te kijken die het moeilijk hebben tegen Excelsior?
Het wordt rust. De assistent-trainer komt voor de camera van Fox Sports. Hij heeft wel een verklaring voor de matige eerste helft. Dat ligt vooral aan Excelsior, dat wel heel ver inzakt. Huh? Thuis bekijk ik de beelden nog eens. Ben ik nou gek? Nee dus. Zeker in de eerste helft van het eerste bedrijf is het juist Excelsior dat het initiatief neemt en de ploeg die – nota bene in eigen stadion – inzakt is FC Groningen. Excelsior maakt bij balverlies het veld klein, maar niet extreem. Er wordt nog geen klein busje geparkeerd om het populair te stellen. Een autootje wellicht, meer niet. Onzin dus. Verder zegt de assistent dat FC Groningen erg slordig is aan de bal. Dat klopt wel. Als een zwerende vinger zelfs. De bal op een normale manier naar iemand in hetzelfde shirt spelen, blijft moeilijk. Wat ook blijft is het gebrek aan creativiteit. Memisevic op het middenveld is kiezen voor zekerheid. Payne is nog geen Hateboer. Tibbling loopt met de bal en slechts Mahi kan individueel iets forceren. Heel schraal voor een ploeg die de play-offs wil halen.
Trainer Ernest Faber heeft er elke week weer vertrouwen in. Zegt vaak dat zijn ploeg goed mee kan komen. Dat er hard gewerkt is. Maar verder? Ik zie geen hand van welke trainer dan ook. Dit is Erwin van der Looi die wat langer traint. Dit is Erwin van der Looi met een iets uitgesprokener mening in het openbaar. Meer nog dan Erwin van de Looi lijkt Faber een resultaattrainer. Daar draait het ook om in voetbal – resultaat, anders gaat je kop er als coach af- maar er zitten ook mensen naar je ploeg te kijken. Die willen wat zien, Ernest. En al die mensen – die ook allemaal nog een hamburger en patat kopen – betalen je salaris, beste Ernest.
Het nieuwe beleidsplan stelt dat de ploeg weer attractief moet gaan spelen. Open deuren. Hoe dat moet en met wie? Er zal in elk geval anders gescout moeten worden, ook vanwege de kosten. Nu zien de scouts veel wedstrijden waarvan je eigenlijk op voorhand al weet dat er niets tussen loopt. Oss – Volendam, om maar iets te noemen. Oss? Die Boere? Zou dat niet? Boere zal wel niet naar Groningen komen. Er zullen ongetwijfeld vraagtekens zijn of hij alle facetten van het spel wel beheerst. Boere schiet de balletjes echter wel in het netje, een kunstje dat voorlopig niet heel veel spelers van de huidige selectie beheersen. Boere kan een gevalletje Janssen (Vincent) worden. Maar terug naar scouting: er zal meer met data gewerkt worden in het voortraject. Aan de hand van computerprogramma’s wordt het kaf van het koren gescheiden en kunnen de scouts gerichter te werk gaan. Ongetwijfeld is Boere na het eerste computerprogramma al afgevallen, let maar op.
Scouts moeten wellicht anders naar een speler gaan kijken. En als ze dat niet kunnen, zijn ze niet geschikt. Kijk eens door de bril van de gemiddelde toeschouwer naar een speler. Zoals Gerard Kemkers al eens liet weten, ‘wij’ hechten aan de typische Groningen speler. Dat is iemand in wie ‘wij’ ons herkennen. Iemand die hard werkt en met vies shirtje van het veld komt. Aan de andere kant willen ‘we’ ook iets speciaals. Een Milko of een Luis. Let wel: die types. Net zo goed hoeft niet eens. Kijk zo eens naar spelers, zonder je af te vragen of de omschakeling en de coördinatie wel goed genoeg is. Over Vincent Janssen bijvoorbeeld was twijfel binnen FC Groningen. Heel erg vreemd. Janssen is namelijk een harde werker, iemand die altijd met vies shirt van het veld stapt en iemand die doet. Balletje voor het linkerbeen is knallen; precies wat we willen dus. Dus is de conclusie dat de huidige scouts niet zien wat ‘wij’ binnen de lijnen willen. Zijn ze ongeschikt dus. Ze analyseren zich te pletter en ook zij vergeten het publiek. Wat zij aandragen zijn atleten die goed omschakelen, op de voorvoeten lopen, ballijnen kunnen vrijmaken, fysiek sterk zijn en vooral in teambelang denken. Het zijn veel te vaak meerkampers op voetbalschoenen, van elke vorm van creativiteit en leuke gekkigheid gespeend.
Het echte voetbal sterft. Wordt gedood door trainers. FC Emmen bijvoorbeeld, speelt echt verantwoord voetbal. Het positiespel is goed, het klopt allemaal, een optimale veldbezetting en wat dies meer zijn. Er komt echter geen hond naar kijken. Logisch: want er gebeurt helemaal niets. Het nieuwe voetbal, want dat is het kennelijk, jaagt de supporters weg. Richting abonnement op Fox Sports. Kun je zappen en blijf je zappen.
Voetbal is te moeilijk gemaakt. Veel te moeilijk. En wie het meest ingewikkeld kan doen over spelers, wordt gezien als expert. Voetbal is nu echt een product geworden. Voetballers als robotten. Industrie. De factor amusement speelt geen enkele rol meer. De groene plekken in de Euroborg tijdens de thuiswedstrijden laten dat al tijden zien.
Vincent Muskee