EZINGE – Op 28 november is het boek ‘Terug naar toen’  verschenen, uitgegeven door De Middagster. Het behandelt de Tweede Wereldoorlog in en om de voormalige gemeente Ezinge, heeft ruim 190 bladzijden en kent een oplage van 600 stuks.

Ed Wilschut, de schrijver, vertelt hoe het boek tot stand is gekomen. “Kort na mijn vervroegde pensionering in het najaar van 2014 werd ik benaderd door Gerda Terpstra van de Middagster. Het blad wilde in het aprilnummer van 2015 een artikel over de bevrijding van de voormalige gemeente Ezinge laten schrijven. In dat jaar zou het immers 70 jaar geleden zijn, dat ‘we’ bevrijd waren. Of ik dat artikel zou willen schrijven.  Ze wisten wel een paar mensen, die ik daarvoor dan zou kunnen interviewen.”

En zo is het begonnen. “Vele bezoeken aan het archief en interviews later werd duidelijk, dat er zoveel informatie was, dat een publicatie in de Middagster verre van toereikend zou zijn. De redactie van de Middagster opperde toen het idee om er een boek over te schrijven, wat dan door de Middagster zou worden uitgegeven. En zo werd besloten, al had ik totaal geen idee, wat dat voor me zou betekenen!”, aldus Wildschut. “Het was een ware speurtocht naar informatie, met veel ontdekkingen en materiaal voor het boek. Maar het was het allemaal meer dan waard en zo ligt hier dan een prachtig boek met meer dan 190 bladzijden, een boek waar ik heel erg tros op ben.”

Het eerste exemplaar werd door Wildschut uitgereikt aan Klaas Dijkstra, die van 2002 tot 2012 voorzitter van de Streekhistorische vereniging Middagherland was. Er werd nog een eerste exemplaar uitgereikt aan Bert van der Laan, voorzitter van de Stichting Informatie-verzorging en Kommunicatie, die het blad De Middagster uitbrengt.

Dijkstra vertelt: “Het boek beschrijft het leven van mensen hier uit de streek van vlak voor en in de oorlog. Inwoners van Ezinge, Feerwerd, Garnwerd die het boek lezen komen namen tegen van familie. Daarbij heeft Ed gebruik gemaakt van allerlei materiaal. Brieven. Bevelschriften van overheden. Officiële bekendmakingen. Foto’s. Dagboekfragmenten. Interviews met overlevenden die 1985 zijn opgenomen. En al dat materiaal bij elkaar vertelt een levendig verhaal.”