JIPSINGBOERTANGE – Vorig jaar vierde JVV uitbundig het 70-jarig bestaan. Niet veel later werd de voetbalclub met opheffing bedreigd. De gemeente wilde de jaarlijkse subsidie van 12.000 euro stop zetten en dat zou het einde van JVV betekenen. Na heel veel inspanning van het bestuur en massaal bezoek aan de raadsvergadering waar dit onderwerp ter sprake kwam, werd de gewraakte motie verworpen. JVV kan door! ,,Als ze de stekker uit deze club getrokken hadden, was het dorp met alleen nog een buurthuis op sterven na dood geweest.” Dat is de stellige overtuiging van Johan Schoenmaker, sinds drieënhalf jaar trainer in Jipsingboertange.

Na een paar jaar reserve klasse is JVV inmiddels alweer aan het tweede seizoen bezig in de zondag vijfde klasse F. De prestaties zijn wisselend, het gaat met vallen en opstaan maar er zit duidelijk progressie in de resultaten. Vorig jaar kwam de club niet verder dan 1 punt, nu zit JVV al in de dubbele cijfers. Onlangs werd zelfs een van de hoogste uitslagen ooit genoteerd: een 7-2 overwinning op DWZ. ,,We hebben de wind in de zeilen, dat kan je rustig stellen. Met een dikke veertig leden kunnen we elk weekend met gemak twee elftallen op de been brengen. Soms heb ik zestien jongens bij het eerste. De trainingsopkomst is fantastisch. Toen ik bij JVV begon kwamen er een keer per week zes man opdagen. Nu staan we twee keer per week met achttien tot twintig spelers op het trainingsveld. En het plezier spat er vanaf”, vertelt Schoenmaker, zelf ooit een begenadigd voetballer in de eerste elftallen van Wildervank, Noordster, STA, Sellingen-zaterdag en -zondag. ,,Ik ben een hele sociale trainer maar zorg er wel voor dat ik de baas blijf van het hele spul. Maar dat is geen probleem. Iedereen moet er van doordrongen zijn dat we het met z’n allen moeten doen. Bij mijn werkgever heb ik (Schoenmaker is chef AGF bij de C1000 en Jumbo in Ter Apel geweest, red.) ooit eens een reisje naar Parijs gewonnen. Ik heb mijn baas toen uitgelegd dat ik de prijs wel had gekregen dankzij mijn hele team. De reis werd ingeruild voor een dinerbon en zijn we met zijn vijven uit eten geweest. Goed voor de teamgeest. Het gevolg is dat iedereen daarna een stapje harder voor je wil lopen. Zo is mijn aanpak hier bij JVV ook.”

Johan Schoenmaker is al een hele poos trainer. Hij had alle elftallen van FC Ter Apel’96 onder zijn hoede waarin zijn zoon Jan Willem voetbalde. Dat waren F3, E1, D1, C1, B1 en A1. ,,Ik was een keertje bij Geert Krops in ‘De Mussel’ en daar vroeg een jongen mij of ik er niet voor voelde JVV te trainen. Van het een kwam het ander. Ik heb een gesprek met het bestuur gehad en kon meteen aan de slag. Er voetballen bij JVV veel jongens uit Ter Apel. Uit de A2 bijvoorbeeld. Dat elftal kreeg daar weinig aandacht, er was zelfs geen trainer. Ze besloten gezamenlijk de overstap naar Jipsingboertange te maken. Het zijn allemaal vrienden van elkaar, er lopen goede voetballers bij. Daarnaast komen er spelers uit Musselkanaal, Stadskanaal, Mussel en uiteraard Jipsingboertange. Ook mijn zoon voetbalt hier.”

De familie Wortelboer is ook altijd nog prominent aanwezig bij de club. ,,Henk en Jan spelen in principe in het tweede, maar doen nog regelmatig in de hoofdmacht mee”, vertelt Schoenmaker. ,,Ze zijn positief, zeer ervaren en stimuleren de groep. Je kan ze nog altijd goed gebruiken. Van de Wortelboertjes is bekend dat ze tijdens de maisoogst afwezig zijn. Dit is nog altijd zo. Als er geoogst moet worden zijn ze zes weken dag en nacht aan het werk en hebben ze geen tijd om te voetballen. Het zijn mannen van de club, die moet je koesteren.”

Schoenmaker zegt hem wel even geknepen te hebben toen de gemeente de subsidie wilde intrekken. ,,Iedereen was in mineur. Het viel rauw op ons dak. Vooral het CDA heeft zich behoorlijk ingespannen voor JVV. En ik ben blij dat het uiteindelijk toch allemaal nog weer goed is gekomen. Juist nu het weer beter gaat met de club moet je toch niet aan opheffing denken? Bovendien, een fusie met buurman VV Sellingen zag niemand zitten. Ik denk ook niet dat zij er op zaten te wachten. We kunnen nu gewoon door, hoewel we wel wat aan duurzaamheid moeten doen. De oude verwarmingsketel moet vervangen worden en ook de veldverlichting verdient aandacht om het stroomverbruik naar beneden te brengen. Daarnaast hebben de kleedkamers dringend een opknapbeurt nodig. Voor het overige is er op onze accommodatie niks aan te merken.”

De gedreven trainer, die door zijn connecties bij de middenstand ook op het commerciële vlak het een en ander voor JVV doet, heeft zijn contract voor het volgend seizoen nog niet verlengd. ,,Nou ja contract, ik heb hier een mondelinge overeenkomst. Maar als ik de geluiden hoor denk ik dat ik nog wel een jaartje mag blijven. Ik heb er ontzettend veel plezier in, als het aan mij ligt is JVV nog niet van mij af. Er is hier veel gezelligheid. De kantine is tijdens de trainingsavonden weer open en er zijn altijd mensen die de trainingen als toeschouwer bijwonen. De club leeft en speelt in de mooiste shirts die er zijn. Dit mag nooit verloren gaan.”