SELLINGEN – De Høksons kunnen naar eigen zeggen het best getypeerd worden als vier uit het veen getrokken kerels met een diep gewortelde passie voor rock ’n roll en voor Normaal. Bandleider en oprichter van de Høksons, de 38-jarige in Sellingen woonachtige Gert Huls, ging al op 11-jarige leeftijd naar een concert van de Achterhoekers in de feesttent in Emmer-Compascuum. Het heeft een onuitwisbare indruk op hem gemaakt, de muziek van Bennie Jolink en en zijn mannen loopt als een rode draad door zijn leven en inspireerden hem om ook zelf repertoire van Normaal te gaan spelen.

,,De Høksons was in eerste instantie de naam van een van de vele fanclubs van Normaal”, vertelt Huls. ,,Op een gegeven hadden we zeker vierhonderd leden, ze kwamen overal vandaan. In 2004  kwam ik een gitarist uit Ter Apel tegen, ik ben zijn naam vergeten, Herman Manning eveneens uit Ter Apel en Roelf Tempel uit Tweede Exloermond. We besloten samen een band op te richten met de naam De Høksons die uiteraard voornamelijk nummers van Normaal zou gaan spelen. Dat ging hartstikke lekker. Wel kregen we regelmatig  met bezettingswijzigingen te maken. Maar vanaf 2012 spelen we in dezelfde samenstelling met Stadskanaalster Frank Nieland op basgitaar, Ter Apeler Jochem Scholte op drums en Dirk de Jong uit Veelerveen op leadgitaar. Zelf neem ik de zang voor mijn rekening en slaggitaar. We hebben er een jaartje een toetsenist bij gehad om onze muziek te ‘kleuren’ maar die vent paste niet bij ons. We hebben hem eruit gezet.”

Huls zegt altijd onder de indruk te zijn geweest van de saamhorigheid en de sfeer tijdens de concerten van Normaal. ,,Er was nooit trammelant, het ging er erg gemoedelijk aan toe. Ik heb de band zeker honderd keer zien optreden. In Siddeburen, Leek en Norg was ik altijd van de partij. Het verveelde nooit. Uiteraard heb ik alle lp’s, cd’s en singles van Normaal. Als er iets nieuws van de band uitkwam, was ik er meteen als de kippen bij. Het mooiste nummer vind ik ‘Ik ben maar een eenvoudige boerenlul’. De tekst is ijzersterk. Doe wat je wilt, schaam je nergens voor en laat je door niks en niemand iets vertellen. Je moet doen wat je zelf mooi vindt. En zo is het ook! Het is jammer dat Normaal moest stoppen maar wel begrijpelijk. Frontman Bennie Jolink was op, kapot. Hij kon echt niet meer verder. Daarom heb ik er ook vrede mee.”

De Høksons speelt tijdens een concert ongeveer 38 nummers. Daaronder veel Normaal repertoire maar ook steeds meer eigen werk uiteraard in het dialect. ,,Dat is wel ons streven, we willen ons  onderscheiden. Ik ben dan wel een grote Normaal fan, de andere jongens houden ook veel van hardrock. Er zit veel creativiteit in de band, want iedereen componeert en schrijft. De ene keer gaat het snel, dan weer duurt het wat langer. Het kan aan het weer liggen of hoe je je voelt. Soms laat ik de hond uit en schiet me iets te binnen. Ik spreek het dan snel in op mijn telefoon, want voor je het weet ben je het weer vergeten. Ook onder de douche borrelt er wel eens een ideetje op. De teksten moeten wel serieus zijn, we willen geen onderbroekenlol nummers spelen. Qua teksten lijken we op Normaal, qua muziek meer op Status Quo en AC/DC. De Høksons is nu bezig met het tweede album. Van het eerste, ‘Deur ’t Veen” zijn circa 2000 exemplaren aan de man gebracht. Zes nummers zijn inmiddels opgenomen in studio Het Atelier in Weiteveen. Er moeten nog zes bijkomen en we hopen het album dan in augustus/september van dit jaar af te ronden. Een paar weken geleden hebben we ook een nieuwe single gelanceerd getiteld  ‘In de kost’. Deze is te downloaden op onze site en andere digitale muziekplatforms. De titel spreekt voor zich, iedereen weet wel wat in de kost zijn is. Je bent liever bij je eigen vrouw thuis.  ‘Hele week bier, bonen en worst, wanneer word ik van de last verlost’ is het refrein. Het nummer ligt lekker in het gehoor”, meent de enthousiaste bandleider.

Op menig boerenrockfestival of schuurfeest is De Høksons van de partij, de band treedt gemiddeld vijfentwintig tot dertig keer per jaar op. Huls vindt dat eigenlijk te weinig en wil graag meer. ,,Het is zoals het is”, zegt hij berustend. ,,Misschien moeten we meer aan de weg timmeren of toch voor een management kiezen. Ik doe nu de boekingen zelf. We willen graag wekelijks spelen. We zijn bijvoorbeeld nog nooit op TV Noord geweest. Wel op Omrop Fryslan. Daar zijn we 23 juni ook weer te zien. Dit soort dingen heb je wel nodig om bekendheid te verwerven.”

Als iedereen echt uit zijn dak gaat noemt Huls een optreden geslaagd. ,,Dat lukt bijna altijd, of er nou vijfentwintig of vijfhonderd mensen in de zaal of tent zijn. Soms gebeuren er wel eens rare dingen. Ik heb wel meegemaakt dat ze tijdens het spelen gewoon tegen het podium stonden te pissen. Of dat ze flessen bier leeggooiden over hun hoofd. Ja, wat moet je ermee? Sommige mensen, en dan vooral de zaalhouders, denken dat ook wij heel veel bier drinken. Ze zorgen dat er meer dan voldoende beugelflessen van Grolsch in de kleedkamer staan. Ik kan je zeggen dat we slechts gemiddelde drinkers zijn, zeker geen zuipers. En zelf neem ik vaak water, want ik moet mijn conditie in de gaten houden. Als je alles geeft tijdens een concert vreet het energie.”