FC Groningen glijdt af naar bedenkelijk niveau; Mahi en Idrissi uit selectie gezet
GRONINGEN – Daar zit je dan. Nog voor rust gedoucht en gekleed op de tribune naar jouw club te kijken. Een groenwitte brigade die opeens worstelt met de tegenstander nadat jij hoogstpersoonlijk het strijdplan om de zeep hebt geholpen. Het overkwam Ajdin Hrustic. De 21-jarige vleugelspeler kreeg eindelijk het vertrouwen van zijn trainer en betaalde dat terug met dommigheid en een groot gebrek aan professionaliteit. Toegegeven, FC Groningen wist ook in de voorgaande 22 minuten tegen een schraal en zwak Willem II niet te overtuigen. Maar twee kortsluitinkjes binnen drie minuten in het hoofd van de jonge Australiër waren genoeg om de supporters die nog wel de moeite doen om het Noordlease Stadion te bezoeken, naast een koude en natte avond ook een slechte avond te bezorgen.
Een week eerder worstelde de noordelijke FC eveneens in eigen huis. AZ kwam op bezoek en dat is traditioneel lastig. Na een belabberde eerste helft wisten de Groningers zich na rust kort te herpakken. Genoeg voor de gelijkmaker en daarmee ook uiteindelijk genoeg voor een acceptabel resultaat tegen de Alkmaarders die wel over een degelijke selectie beschikken. Ondanks het gebrek aan kansen en voetballend vermogen zou de ploeg van Ernest Faber toch vertrouwen hebben moeten tanken uit de wedstrijd tegen AZ. Wie namelijk zoveel minder is dan de tegenstander en toch een punt overhoudt doet het namelijk niet slecht. Totdat Hrustic een week later het strijdplan van Faber en consorten na een kwart wedstrijd al overboord gooit. Een onnodige gele kaart na een overbodige sliding en een opzettelijke handsbal waren genoeg om Willem II de overwinning in de schoot te werpen. Faber zal gekookt hebben van woede. De trainer staat onder druk na aanhoudende slechte resultaten en dito voetbal. Het publiek mort en vastigheid is ver te zoeken. Wekelijks wisselt Faber van formatie om de ideale elf in de beste opstelling te krijgen. Dat is hem nog niet gelukt. In dat opzicht schepten de acties van Hrustic wél meer duidelijkheid voor de trainer. De Australiër is mentaal duidelijk nog niet klaar voor de Eredivisie. Een optie minder kan ook fijn zijn.
Toch is het flauw om alles in de schoenen van Hrustic te schuiven. In de eerste helft sloot Willem II af met 59 procent balbezit. Let wel, de ploeg van Erwin van de Looi speelde uit. In Groningen. Het zegt veel. Thom Haye en Fran Sol hadden het vizier niet scherp staan, anders was de schade vele malen groter geweest dan de 0-1 waarmee de wedstrijd nu ten einde kwam. Zou Van de Looi een avontuurlijke trainer zijn geweest, dan had hij zijn voormalige club écht pijn kunnen doen. Een afstraffing bleef FC Groningen bespaard. Tenminste, op het scorebord. Op het veld zijn de problemen levensgroot. Memisevic blijkt niet die Bosnische geweldenaar die bij aankomst beloofd was. Reijnen is voor Eredivisiebegrippen een aardige speler voor de breedte van de selectie, maar speelt in Groningen wekelijks. Met Ruben Yttergard Jenssen daarvoor als middenvelder die de balans moet bewaken is het drama compleet. Jenssen is de belichaming van het failliet van het Noorse voetbal. De middenvelder mag zich veelvoudig international noemen, maar weet zich nauwelijks staande te houden in de Eredivisie. Wekelijks behoort de Noor tot de zwakste schakels in het team van Faber. Jenssen ontbeert creativiteit, fysiek en een fatsoenlijke pass. Wat overblijft is een ijverige speler die zich een slag in het rondte werkt, maar weinig klaar speelt. Aanvallende middenvelder Thom Haye speelde een verdienstelijke wedstrijd tegen FC Groningen, maar kreeg daar van de Noorse routinier ook alle gelegenheid toe in de eerste helft. Van een speler die tegen de dertig jaar loopt, bij Kaiserslautern in Duitsland heeft gespeeld en bijna veertig interlands achter zijn naam heeft staan verwacht je een bepaald rendement. De realiteit is dat hij na zijn wissel in de rust niet werd gemist. Sterker nog, de pas 17-jarige middenvelder Ludovit Reis bracht meer voetballend vermogen en gogme in de ploeg. Het is geen incident. Niet een sporadisch voorkomende slechte wedstrijd van de Noor. De wedstrijden waarin Jenssen bepalend is geweest voor FC Groningen zijn op één hand te tellen.
Ernest Faber is niet te benijden. Zoals altijd zijn de verwachtingen hoog in de Groene Kathedraal. Het publiek verwacht een klassering in het linkerrijtje én een bepaald soort voetbal. Goed voetbal hoeft niet eens in het noorden. Als de wil en de inzet er maar is. Dat is ook waarom de ploeg vrijdag een striemend fluitconcert bespaard is gebleven. FC Groningen stroopte na rust de mouwen op en haalde alles uit de kast om Willem II op de pijnbank te leggen. Dat lukte deels omdat de met een man meer spelende Tilburgers op twee gedachten hinkten, doordrukken of de magere voorsprong koesteren. Ook voor hun waren de drie punten meer dan welkom, het zou Willem II immers naast FC Groningen brengen. Echt gevaarlijk werd Groningen overigens niet en grote kansen werden niet gecreëerd. De noordelijke FC acteerde als een blaffende hond, eentje waarvan de bezoekers wisten dat deze niet zou bijten. Faber bracht nog Lars Veldwijk voor verdediger Etiënne Reijnen. Alles of niets, en dat valt de trainer te prijzen. Veldwijk is een gevaarte van bijna twee meter hoog. Een plaag voor de meeste verdedigers die hun handen vol hebben aan de spierbundel. Maar in plaats van de ballen hoog voor het Tilburgse doel te slingeren bleven Mimoun Mahi en de Japanner Ritsu Doan het centrum en de dribbels opzoeken, waarmee de wissel van Veldwijk -weliswaar logisch- niet bijzonder effectief was. Het tekent de problemen bij de Trots van het Noorden. Mahi en Doan behoorden vrijdag tot de betere spelers, zonder overigens tot noemenswaardige prestaties te komen. Laatstgenoemde is echter gehuurd van Gamba Osaka en Mahi heeft zijn zinnen gezet op een winterse overstap. Er is interesse voor de Marokkaans international van meerdere Premier League clubs. De aanvaller was afgelopen zomer al dicht bij een overstap en lijkt in januari zeker niet te houden. Zeker niet nadat er vrijdag een incident is geweest van dermate ernstige aard dat de club haar talentvolle Marokkanen Oussama Idrissi en Mahi uit de selectie heeft gezet. Idrissi mag de komende weken laten zien wél in de eerste selectie thuis te horen. Voor Mahi zijn de problemen groter. Hij kreeg in eerste instantie te horen ook niet welkom te zijn bij de tweede selectie en mag niet trainen. Een gesprek met Hans Nijland en Ron Jans moet de lucht klaren. Wat er is gebeurd wil niemand kwijt. Nijland spreekt van een incident waarmee de geloofwaardigheid van de club op het spel is gezet als men niet zou ingrijpen. Mahi zegt spijt te hebben. Spijt die bij de meeste spelers duurt tot de volgende grotere club interesse toont. Het vertrek van Mimoun Mahi bij FC Groningen lijkt te zijn ingezet. De liefde tussen de aanvaller en de club is voorbij. En dat is vooral vervelend voor FC Groningen, waar de doelpunten van Mahi de laatste lichtpuntjes zijn in het veldspel.
Richard Lamberst